Η Χερσόνησος των Μεθάνων είναι κοντά στην Αθήνα: 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, 2 ώρες από τον Πειραιά με το πλοίο, και με το δελφίνι 50 λεπτά! Αν εξαιρέσουμε όμως την πόλη των Μεθάνων, τα υπόλοιπα 7-8 χωριά της χερσονήσου δείχνουν αρκετά εγκαταλειμμένα, ίσως και ξεχασμένα, από την πολιτεία και τις αρμόδιες αρχές. Από μια άποψη αυτό είναι και καλό. Σαν επισκέπτης προτιμώ αυτή την εικόνα από την άναρχη, σπάταλη ανάπτυξη, που μας έχουν συνηθίσει οι παράλιες και νησιωτικές περιοχές. Δεν ξέρω όμως αν αυτό είναι το καλό για τους ντόπιους. Σε όλα υπάρχει το καλύτερο.
Συναντήσαμε μια διαφορετική ομορφιά. Είναι έντονα αποτυπωμένη στη μνήμη μας η εικόνα των νησιών του Σαρωνικού με το εξαιρετικό γεωγραφικό ανάγλυφο, τα κολπάκια και τα ακρωτήρια, το πράσινο της ελιάς και του πεύκου με το βαθύ γαλάζιο να δένουν αρμονικά στις μικρές ξεχωριστές «στιγμές» στο χάρτη, που σε κάνουν να λες, «πού την έχω δει αυτή τη ζωγραφιά», οι απλοί ήρεμοι άνθρωποι, τα γαιδουράκια στα χωριά, οι αρχαιότητες, οι ιαματικές πηγές..
Η περιοχή είναι ηφαιστειογενής, με αρκετούς κρατήρες και με σπουδαιότερο αυτόν πάνω από το χωριό Καμένη Χώρα Θεωρείται ηφαίστειο «κοιμώμενο», ένα από τα τρία της ελληνικής γης.
Ήμουνα προετοιμασμένος για το τι θα έβλεπα Υπήρξε μια αρκετά καλή ενημέρωση από τον φίλο τον Τόμπιας μέσα από τις εικόνες της ιστοσελίδας του, το www.methana.com. Μόνο που δεν μπορέσαμε να τον συναντήσουμε. Έλειπε αυτό το διάστημα. Ψάξαμε στο ΣΑΡΩΝΙΣ, ρωτήσαμε το καφενείο Β & Β, όπως μας είπαν, αλλά ..τίποτα. Δύο χρόνια τώρα υπήρξε στη σκέψη η επίσκεψη στην περιοχή και, πραγματικά, περάσαμε δύο θαυμάσιες μέρες.
Ήμασταν τυχεροί, γιατί ο καιρός συμμάχησε μαζί μας Μείναμε στο Ξενοδοχείο ΑΠΟΛΛΩΝ, ένα καινούργιο, περιποιημένο ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα. Το πρωί μας ξύπνησε ο ήλιος, που έβγαινε μέσα από το Σαρωνικό κάνοντας το χρώμα της θάλασσας κόκκινο, που αντανακλούσε το χρώμα των σύννεφων στον ουρανό. Μια εντυπωσιακή εικόνα
Η μικρή όμορφη πόλη των Μεθάνων έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά, ειδικά αυτή την εποχή του Οκτώβρη, με την ήρεμη θάλασσα, το λιμάνι της, τα ιαματικά νερά και τις ιαματικές εγκαταστάσεις στην είσοδο της πόλης και τη μικρή λίμνη, τη μικρή χερσόνησο με το εκκλησάκι, το λιμανάκι με τα καΐκια και τα ιστιοφόρα, τις δεντροστοιχίες
Δεν προλάβαμε να πάμε παντού και προπαντός δεν προλάβαμε να περπατήσουμε και να ανεβούμε τα μονοπάτια, να βρεθούμε στις κορφές και στους άλλους κρατήρες. Δεν μπορέσαμε να πάμε στο βόρειο τμήμα, στον ¶γιο Γεώργιο και στα Παλιά Λουτρά Μπορέσαμε μόνο και ανεβήκαμε στον Κρατήρα, πάνω απ’ την Καμένη Χώρα Περάσαμε και κατεβήκαμε για λίγο στο Βαθύ με το μικρό όμορφο λιμανάκι Επισκεφθήκαμε την Κουνουπίτσα, που θεωρείται κομβοχώρι της Χερσονήσου, βορειοανατολικά και απέναντι από την Αίγινα και το Αγκίστρι, μπαλκόνι του Σαρωνικού. Συναντήσαμε μια εικόνα εγκατάλειψης. Συζητώντας με τον παππού, που βρήκαμε στην πλατεία, συνταξιούχος του ΝΑΤ ο ίδιος, προσπαθήσαμε να πάρουμε πληροφορίες για το χωριό και την περιοχή.
Μας είπε για τους κατοίκους ότι είναι αρβανίτικης καταγωγής, μιλούν ακόμη τα αρβανίτικα, και πρέπει να ήρθαν στην περιοχή αρκετούς αιώνες πριν, ίσως τον 14ο – 15ο αιώνα, ότι η Κουνουπίτσα είχε μέχρι το 1960 500 κατοίκους. Το χωριό ερήμωσε με την μετανάστευση στο εξωτερικό αλλά και στον Πειραιά. «Έφυγαν στην Αυστράλια, την Αμερική, τον Καναδά. Εγώ έχω δυο παιδιά, ο ένας πήγε στη ΔΕΗ στην Τρίπολη και σώθηκε, τον άλλο τον έχω εδώ δυστυχώς. Παλιά είχαμε παραγωγές σύκα, αμύγδαλα, αμπέλια…. Τώρα …» ήταν τα λόγια του παππού
Διαβάζουμε στο methana.gr για τον μεγαλοπρεπή ναό στην πλατεία της Κουνουπίτσας…Στην πραγματικότητα είναι μια χαμηλή και λιτή εκκλησία. Ρωτήσαμε για την ταμπέλα στην είσοδο του χωριού σχετικά με το έργο, έργο της περιφέρειας Αττικής «ηλεκτροφωτισμός και πλακοστρώσεις». «Πέντε φώτα όλα κι όλα, μας είπε ο νεαρός ιδιοκτήτης του καφενείου, και τίποτα άλλο, είναι τα ψέματα του δημάρχου, που το πάει κομματικά….. Δεν έχει ψηφοφόρους εδώ…» Διακρίνεις μια μοιρολατρία στα μάτια τους, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων. Τα γαιδουράκια αρκετά στο χωριό, και λίγα μουλάρια, σ’ όλα τα χωριά, για τις αγροτικές δουλειές. «Δεν μπορείς ούτε μια ελιά να φυτέψεις», όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. «Έχει πολλές αρχαιότητες … έχουν βρει και πολλά… και δεν αφήνει η αρχαιολογία»
Αφήσαμε αρκετά που δεν κάναμε στα Μέθανα και τη χερσόνησο, που μας υποχρεώνει να πούμε ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr/DiscView.asp?mid=411&forum_id=11&
