Ύψωσαν την τουρκική σημαία στα Μέθανα

Ακούγεται υπερβολικό και όμως είναι αληθινό. Σήμερα το πρωί ξύπνησαν οι Μεθανίτες και είδαν στα τέσσερα κοντάρια που υπάρχουν μπροστά από το Ηρώο στην κεντρική πλατεία των Μεθάνων να έχουν υψώσει δύο τουρκικές σημαίες, μία Τουρκοκυπριακή και μία του Ισραήλ. Τις σημαίες κατέβασε ο δημότης Φώτης Γουρδομιχάλης, ο οποίος και ανέφερε το περιστατικό στην Αστυνομία και στο Λιμενικό Σώμα. Οι σημαίες παραδόθηκαν στον Λιμενάρχη Μεθάνων Κ. Πατουλιά για τα περαιτέρω.
Περιττό να σχολιάσουμε με το γνωστό, σιγά η Πατρία κοιμάται…

Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Τροιζήνας - Μεθάνων

Το ΚΠΕ Τροιζήνας-Μεθάνων ιδρύθηκε το 2006 με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας και άρχισε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2007 κατόπιν προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και των Δήμων Τροιζήνας και Μεθάνων.
Η Παιδαγωγική Ομάδα του ΚΠΕ αποτελείται από 5 εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης με εμπειρία στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.
Στεγάζεται στα σχολικά κτίρια των οικισμών Τακτικούπολης και Μεταμόρφωσης του Δήμου Τροιζηνίας.
Η απόκτηση γνώσεων, εμπειριών, δεξιοτήτων και η ευαισθητοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων κοινωνικών ομάδων σε θέματα περιβάλλοντος.

Καραμουρτζούνηδες

Έργα και ημέρες του Δήμου.

Αναθέσεις έργων ξέρετε τώρα … , αυθαιρεσίες, ειρωνικές συμπεριφορές σε όποιον τους ασκεί κριτική και στυλ : «Εγώ δεν δίνω λόγο σε κανέναν. Θα κάνω ότι μου αρέσει …»

Τελικά η νέα Δημοτική Αρχή κατάφερε μέσα σε λίγους μήνες από την εκλογή της, να μην έχει πλέον την ανοχή των πολιτών διότι φαίνετε έστω και κάπως αργά να κατάλαβαν οι Μεθανίτες ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια, έχουν απαξιωθεί σχεδόν τα πάντα, το κύρος της νέας Δημοτικής Αρχής βρίσκεται στο ναδίρ, στα δημοτικά συμβούλια οι σύμβουλοι «αλληλομαχαιρώνονται» με εκφράσεις που δεν περιγράφονται, προσπαθούν να «περάσουν» γνωματεύσεις νομικών που αν τελικά τις εφαρμόσουν τότε σίγουρα η παραλία θα τους πετάξει στην θάλασσα.
Ρε μπας και ήρθανε οι «Καραμουρτζούνηδες» .

Το Καρναβάλι στα Μέθανα

Το Καρναβάλι στα Μέθανα άνοιξε και φέτος τα φτερά του, έχοντας στις αποσκευές του, τεράστια αποθέματα κεφιού, χαράς και δημιουργικής ανάτασης.
Ήταν ένα ραντεβού με την υπέρβαση, την ευρηματικότητα, την ανατροπή. Μια γιορτή, με εκδηλώσεις και δρώμενα του τόπου μας.
Το Καρναβάλι δεν είναι απλά ένας θεσμός. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης, που ξεκίνησε δειλά με τον πρώτο Καρνάβαλο φτιαγμένο από τα χέρια του Ευγένιου Καλούτση στην αυλή του Εκπολιτιστικού Συλλόγου πριν πολλά χρόνια, για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σε μαζική έκφραση, με ανθρώπους κάθε ηλικίας να παίρνουν μέρος στις εκδηλώσεις του.

Το Καρναβάλι, όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, έστειλε τα δικά του μηνύματα, η συλλογική δράση η έκφραση η ανιδιοτέλεια και η δημιουργική έμπνευση είναι μερικά από τα στοιχεία που θα πρέπει να έχει.

Σταμάτης Λαζάρου

Ο Σταμάτης Λαζάρου δίκαια θεωρείται ο μεγαλύτερος Λαϊκός ζωγράφος στις ημέρες μας.Οι γονείς του μπάρμπα-Σταμάτη κατάγονται από τα Μέθανα. Γνήσιοι Αρβανίτες, κληροδότησαν πολλά από τα Αρβανίτικα προτερήματα στον γιό τους, που είδε το φως της ζωής το 1915 στα Ταμπούρια του Πειραιά.Με τα κακοτράχηλα βουνά του χωριού του και τους σκληροτράχηλους συμπατριώτες του είχε συνεχή επαφή. Μόνο δύο τάξεις κατάφερε να τελειώσει στο γυμνάσιο του Πειραιά. Η επιτακτική βιοποριστική ανάγκη της οικογένειας τον ανάγκασε να ριχτεί στην βιοπάλη, μα το πάθος του για την ζωγραφική τον ακολούθησε σε όλες τις σκληρές βιοποριστικές του περιπέτειες. Τα πρώτα τελάρα του νεαρού ζωγράφου ήταν αυτή η ίδια η τσιμεντένια αυλή του σπιτιού του, που την στόλισε με θέματα της καθημερινής πειραιώτικης ζωής.
Στην αρχή εργάστηκε σαν ξυλουργός και κατόπιν σε μηχανουργείο. Αυτές οι δουλειές ξεκινώντας σαν καθαρά βιοποριστικές παντρεύτηκαν με την ζωγραφική κάτω από την δημιουργική φαντασία του Σταμάτη Λαζάρου. Πλήθος έργων με ξύλο, χαλκό και σίδερο δημιούργησε. Μα και στην άγρια στουρναρόπετρα της πατρίδας του και σ' αυτήν έδωσε πνοή ζωής και ομορφιάς.
Οι αγώνες του 1821 πάντα εμπνέουν τον Σταμάτη Λαζάρου και δεν είναι λίγα τα έργα με θέματα αυτών των αγώνων.
Κάποτε τον ανακαλύπτουν. Ανακαλύπτουν την αξία των έργων του. Η μια έκθεση ακολουθεί την άλλη και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 1964 θα ασχοληθεί πλέον αποκλειστικά με την ζωγραφική δουλεύοντας σε κάθε είδους υλικό. Θα καθιερωθεί σαν ο μεγαλύτερος λαϊκός ζωγράφος σήμερα και θα ονομαστεί "νέος Θεόφιλος" από Έλληνες και ξένους τεχνοκρατικούς.
Στα 70 του χρόνια θα δουλεύει κάτω από δύσκολες συνθήκες λόγω ενός εγκεφαλικού. Θα σταματήσει ουσιαστικά το έργο του, και η τελευταία του χειρονομία θα είναι αυτή που συγκίνησε πρόσφατα το πανελλήνιο: Θα δωρίσει τα έργα του στον Δήμο του Πειραιά.

Χρήστος Μαλτέζος

Δολοφονήθηκε με άγρια βασανιστήρια στις Φυλακές της Κέρκυρας το Νοέμβρη του 1938.Στις 22 Νοεμβρίου του 1938, λίγες μέρες πριν συμπληρωθούν τα 16 χρόνια από την ίδρυση της ΟΚΝΕ, ακριβώς στην επέτειο των 20 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, άφησε την τελευταία του πνοή, στις φυλακές της Κέρκυρας όπου εκρατείτο, μια από τις ηρωικότερες μορφές του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, ο νεολαίος επαναστάτης, ο Γραμματέας της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας Χρήστος Μαλτέζος. Ο θάνατός του ήταν αποτέλεσμα φρικτών βασανιστηρίων στα οποία τον υπέβαλαν τα όργανα της μεταξικής δικτατορίας. Το κενό που άφηνε πίσω του δυσαναπλήρωτο. Το παράδειγμά του ξεχωριστό. «Στην Ακροναυπλία - γράφει ο Β. Μπαρτζιώτας - έπειτα από τη δολοφονία του Χ. Μαλτέζου, απαγγέλλαμε ένα σονέτο (δεν ξέρω ποιος το έγραψε) και θυμάμαι μόνο μία στροφή: "Σύντροφοι, τον Χρήστο Μαλτέζο σκότωσαν, έναν απ' αυτούς που ξέραν τι είναι ζωή και τη δόσαν!"».

Ο Χρ. Μαλτέζος γεννήθηκε στα 1908 στα Μέθανα. Στο επαναστατικό κίνημα μπήκε πολύ νωρίς, όταν ήταν ακόμη φοιτητής της Νομικής. Συνδέθηκε με την ΟΚΝΕ από το 1925, εντάχθηκε στις γραμμές της το 1928 και πολύ γρήγορα αναδείχτηκε σε στέλεχος. Δούλεψε στις οργανώσεις της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και αλλού. Για αρκετό χρονικό διάστημα καθοδηγούσε την έκδοση της εφημερίδας της ΟΚΝΕ «ΝΕΟΛΑΙΑ», που έβγαινε τακτικά, μέσα όμως σε συνθήκες αφάνταστα δύσκολες και είχε μεγάλη κυκλοφορία στα εργοστάσια, στις συνοικίες, στο στρατό, αλλά και στην επαρχία, στα χωριά. Ο Κώστας Μπόσης δίνει μια ενδιαφέρουσα περιγραφή των συνθηκών μέσα στις οποίες έβγαινε η «Νεολαία», όταν ήταν υπεύθυνος για την έκδοσή της ο Μαλτέζος που αξίζει να την παρακολουθήσουμε. «Την έβγαζαν - γράφει - με το τίποτα σχεδόν. Επρεπε να κυκλοφορεί οπωσδήποτε, να βλέπει η Ασφάλεια πως τα λυσσασμένα μέτρα της δεν μπορούν να λυγίσουν τη θέληση των αγωνιστών, να καταλαβαίνουν οι νεολαίοι πως η οργάνωση ζει και δουλεύει και να παίρνουν κουράγιο. Λεφτά δεν είχαν να νοικιάσουν έστω και μια τρύπα. Ενα φύλλο το έγραψαν σε μια σοφίτα. Πήγαν πριν φέξει κι όταν έφυγε για τη δουλειά του ο εργάτης τους κλείδωσε απόξω ως το βράδυ. Δεν έπρεπε να κάνουν θόρυβο, μην ακούσει η σπιτονοικοκυρά, και δεν μπορούσαν να βγουν ούτε για το νερό τους... Το δεύτερο φύλλο σ' ένα πλυσταριό. Το τρίτο... Ομως κάποτε έφτασαν στο "αμήν". Ολες οι προσπάθειες απέτυχαν. Εδειχνε πως δεν εκπλήρωσαν το αγωνιστικό τους καθήκον. Τέλος το αποφάσισαν. Εμειναν ένα εικοσιτετράωρο νηστικοί, τις πενταροδεκάρες που μάζεψαν απ' τη Συνταχτική Επιτροπή τις έδωσαν σ' ένα θυρωρό και τους άφησε να δουλέψουν σ' ένα υπόγειο... Κι η εφημερίδα έβγαινε κανονικά».

Ο Χρ. Μαλτέζος διακρινόταν για την ακούραστη δράση του, αλλά και για τη ζωντάνια που τον έκανε να μην περνάει απαρατήρητος. Ως καλό, ικανό, «φλογερό σύντροφο με νεολαιίστικο ενθουσιασμό» τον περιγράφει ο Β. Μπαρτζιώτας που δούλεψε μαζί του στην ΟΚΝΕ.

Με την επιβολή του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου ο Χρ. Μαλτέζος, όπως και ολόκληρο το Κόμμα και η ΟΚΝΕ, πέρασε στην παρανομία. Οι συνθήκες σκληρές, το κυνηγητό από τα όργανα της δικτατορίας ανελέητο. Ολα αυτά, οι συνεχείς κακουχίες, η λιγοστή και πάντα κακή τροφή, κλόνιζαν σοβαρά την υγεία του. Εγινε φυματικός. Ομως συνέχισε αμείωτα την επαναστατική του δράση. Διάβαζε αδιάκοπα για να συμπληρώνει τη μόρφωσή του και να τελειοποιεί τη θεωρητική του κατάρτιση και παράλληλα δούλευε ακούραστα στις παράνομες οργανώσεις.

Το Οκτώβρη του 1937 ο Χρ. Μαλτέζος αναδείχτηκε στη θέση του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΚΝΕ. Λίγους μήνες αργότερα, την Ανοιξη του 1938, πιάστηκε στην Αθήνα από τα όργανα της Ασφάλειας.
Η σύλληψη, τα μαρτύρια και η δολοφονία του Χρ. Μαλτέζου

Ορισμένες πηγές γύρω από τη ζωή και τη δράση του Χρ. Μαλτέζου αναφέρουν ότι συνελήφθη από τα όργανα της μεταξικής δικτατορίας το Μάη του 1938. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ασφάλεια το 1949 ο Χρ. Μαλτέζος συνελήφθη, από στις 20 Απριλίου του 1938, γύρω στις 8.30 μ.μ., σε μία από τις παρόδους στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Για να μπορέσουν μάλιστα οι αρχές να φτάσουν στη σύλληψή του χρειάστηκε να καταφέρουν ισχυρά χτυπήματα στις φοιτητικές οργανώσεις της ΟΚΝΕ.

Οταν συνελήφθη ο Μαλτέζος είχε πάνω του κοινή προκήρυξη της Οργάνωσης Αθήνας της ΟΚΝΕ και της Σοσιαλιστικής Πρωτοπορίας που πληροφορούσε τους νέους ότι είχε επέλθει συμφωνία για τη συγκρότηση «Λαϊκού Μετώπου Νεολαίας» μεταξύ της ΟΚΝΕ, της Σοσιαλιστικής Πρωτοπορίας, της Δημοκρατικής Νεολαίας σε κοινή σύσκεψη που είχε πραγματοποιηθεί τις μέρες του Πάσχα.

Ο Χρ. Μαλτέζος βασανίστηκε άγρια από τα αστυνομικά όργανα για να προβεί σε αποκαλύψεις, αλλά δεν υπέκυψε. Ετσι παραπέμφθηκε σε δίκη όπου καταδικάστηκε σε 4 1/2 χρόνια φυλάκιση και δύο χρόνια εκτόπιση στην Ακροναυπλία. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα όπου υπέστη τα πάνδεινα για να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Συγκεκριμένα τον έριξαν στην Αχτίνα Θ' όπου κρατούνταν ο Ν. Ζαχαριάδης και άλλα στελέχη του Κόμματος. Του έκαναν φάλαγγα, τον έκαιγαν με καυτό λάδι, αποπειράθηκαν να του καρφώσουν πέταλα στα πόδια. Αναγκάστηκε να κηρύξει απεργία πείνας παραμένοντας αλύγιστος. Εν τω μεταξύ τα βασανιστήρια συνεχίζονταν χωρίς όμως αποτέλεσμα. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 22/11/1938, τον αποτελείωσαν. Σύμφωνα με όσα δημοσιοποίησε η Ασφάλεια το 1949 ο Χρ. Μαλτέζος «διέφυγε των χεριών των φυλάκων και ερρίφθη από το παράθυρον του διαδρόμου εις το κενόν, αυτοκτονήσας». Πρόκειται για την κλασική μέθοδο εξόντωσης κρατούμενων που ακολουθούσαν οι αρχές ασφάλειας, τη γνωστή εκπαραθύρωση, που πέταγαν τον κρατούμενο από το παραθυρο στο κενό ούτως ώστε το έγκλημα να δείχνει αυτοκτονία. Ετσι πέθανε ο Χρ. Μαλτέζος. Αξίζει όμως να κλείσουμε αυτό το σημείωμα δίνοντας το λόγο στο Ν. Ζαχαριάδη, ο οποίος στη σύντομη ιστορία του για το ΚΚΕ έγραψε για το Χρ. Μαλτέζο: «Στις 22 Νοέμβρη 1938, εδώ στην Κέρκυρα, ένας ήρωας, ο Χρ. Μαλτέζος πέθανε. Και ένας προδότης, ο Μανωλέας έκανε δήλωση. Συμβολική σύμπτωση. Αναδείχνοντας τέτοιους ήρωες και ξεκαθαρίζοντας τέτοιους προδότες, το ΚΚΕ στέρεα, ακλόνητα, αποφασιστικά, βαδίζει προς τη νίκη, παρ' όλες τις δυσκολίες, τις θυσίες και τις προδοσίες».

Πολιτιστικό καλοκαίρι 2007 «Στη Νομαρχία Πειραιά οι Μούσες ταξιδεύουν καλοκαίρι»

Με τις Μούσες του θεάτρου, της μουσικής, του τραγουδιού, του χορού να κρατούν δυναμικά το τιμόνι και συνεπιβάτες καταξιωμένους αλλά και νέους Έλληνες ερμηνευτές, ηθοποιούς, δημιουργούς, ξεκινά στις 10 Ιουλίου το πολιτιστικό ταξίδι της Νομαρχίας Πειραιά για το φετινό καλοκαίρι. Για δύο και πλέον μήνες, ο πολιτισμός θα κάνει στάση σε κάθε γωνιά του ευρύτερου Πειραιά, σε κάθε νησί του Αργοσαρωνικού, προσφέροντας σε κατοίκους και επισκέπτες στιγμές γέλιου και συγκίνησης, μαγείας και ονείρου. 27 συνολικά εκδηλώσεις για όλες τις προτιμήσεις και τις ηλικίες, συναυλίες, θεατρικές και μουσικοθεατρικές παραστάσεις, ειδικά μουσικά αφιερώματα, εικαστικές εκθέσεις, έχουν προγραμματιστεί από την Νομαρχία Πειραιά, οι περισσότερες από τις οποίες θα λάβουν χώρα στα νησιά, εκεί όπου χτυπά η καρδιά του καλοκαιριού.

Ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Κούτρας, η Σαβίνα Γιαννάτου, η Γλυκερία, o Παντελής Θαλασσινός, αλλά και ο Κώστας Βουτσάς, ο Τάσος Χαλκιάς, ο Γιώργος Παρτσαλάκης, o Γιάννης Μόρτζος είναι μερικά από τα μεγάλα ονόματα που συμμετέχουν και υπόσχονται να ομορφύνουν τις καλοκαιρινές μας νύχτες.

Όπως δήλωσε ο Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας «Στην Νομαρχία Πειραιά δεν βλέπουμε τον πολιτισμό ως προνόμιο των λίγων και «εκλεκτών» αλλά ως δικαίωμα του κάθε πολίτη. Μακριά λοιπόν από την λογική των αποκλεισμών, διοργανώσαμε ένα πληθωρικό πολιτιστικό πρόγραμμα που θα φτάσει από άκρη σε άκρη της Νομαρχίας για να προσφέρει μοναδικές εμπειρίες, ιδιαίτερα στους νησιώτες μας που συχνά μένουν αποκομμένοι από τα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας. Στην Νομαρχία Πειραιά οι Μούσες ταξιδεύουν καλοκαίρι και μεταφέρουν το μήνυμα ότι ο πολιτισμός ανήκει σε όλους και μπορεί να φτάσει παντού. Από το Πέραμα μέχρι τα Αντικύθηρα, από τα Καμίνια μέχρι τις Σπέτσες».
Αναλυτικά το πολιτιστικό πρόγραμμα της Νομαρχίας Πειραιά έχει ως εξής :

10/7/07 Συναυλία με τους Χαΐνηδες στον Πειραιά στην Πλαζ Φρεαττύδας

13/7/07 Συναυλία με τον Βασίλη Σαλέα, στο Δημοτικό Στάδιο Περάματος

15/7/07 Θεατρική παράσταση «Η τύχη της Μαρούλας» του Δημήτρη Κορομηλά από το θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα» με τον Νίκο Δαφνή στο Λύκειο Πόρου

21/7/07 Συναυλία με την Ελένη Λεγάκη στην Τροιζήνα, Παραλία Γαλατά

24/7/07 Μουσικοθεατρική παράσταση «ΠΑΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ» των Παναγιώτη Μέντη και Γιώργου Γαλίτη, με τους Κώστα Βουτσά, Ελένη Γερασιμίδου, Γιώργο Γαλίτη, Παύλο Ορκόπουλο, Γιώργο Ματαράγκα, Θάνο Καληώρα (σε φιλική συμμετοχή). Τραγουδούν ο Δημήτρης Μπάσης και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος στο Δημοτικό Σχολείο Πέρδικας Αίγινας

28/7/07 Συναυλία «Ο Παλιός Φωνόγραφος, Καλησπέρα Κύριε Έντισον» με τους Πένυ Ξενάκη, Τάκη Κωνσταντακόπουλο, Θάνο Πολύδωρα και παρουσιαστή τον Γιώργο Παπαστεφάνου στα Μέθανα

30/7/07 Συναυλία του Πέτρου Τσολάκου στον Ποταμό Αντικυθήρων

1/8/07 Θεατρική παράσταση «Βαβυλωνία» του Δημήτριου Βυζάντιου με τους Γιάννη Μόρτζο, Γιώργο Χριστοδούλου, Νόνη Ιωαννίδου στο Αρχαίο Θέατρο Σπετσών

3/8/07 Συναυλία με τον Παντελή Θαλασσινό στο θέατρο Ποταμού στα Κύθηρα

4-5/8/07 Έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Σουβάλα Λιμάνι & Λιμανάκια» στην Αίγινα

7/8/07 Συναυλία «Ο Παλιός Φωνόγραφος, Καλησπέρα Κύριε Έντισον» με τους Πένυ Ξενάκη, Τάκη Κωνσταντακόπουλο, Θάνο Πολύδωρα και παρουσιαστή τον Γιώργο Παπαστεφάνου στη Σαλαμίνα, Πλατεία Εθνικής Αντίστασης

9/8/07 Συναυλία με τραγούδια του Βασίλη Δημητρίου και ερμηνευτές τον Μίλτο Πασχαλίδη και την Αναστασία Μουτσάτσου (σε φιλική συμμετοχή) στην παραλία Αύρας στην Αίγινα

11/8/07 Συναυλία με τραγούδια του Νότη Μαυρουδή και ερμηνεύτριες τις Μόρφω Τσαϊρέλη και Αναστασία Μουτσάτσου (σε φιλική συμμετοχή) στην Ύδρα

18/8/07 Συναυλία με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και ερμηνεύτρια την Σαββίνα Γιαννάτου στο Λύκειο Πόρου

19/8-15/9/07 Θεματική Έκθεση Γλυπτικής των μελών του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδας στις Σπέτσες

25/8/07 Συναυλία με τη Ζωή Τηγανούρια στο λιμάνι Αγκιστρίου

29/8/07 Θεατρική παράσταση «Εκκλησιάζουσες» με πρωταγωνιστές τον Τάσο Χαλκιά και τον Γιώργο Παρτσαλάκη στο Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας

31/8/07 Συναυλία με την Γλυκερία στον Αγιο Νικόλαο, στα Σελήνια Aμπελακίων

2/9/07 Θεατρική παράσταση «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη με πρωταγωνιστές τον Τάσο Χαλκιά και τον Γιώργο Παρτσαλάκη στο ανοικτό θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στον Ρέντη

5/9/07 Θεατρική παράσταση «Η τύχη της Μαρούλας» από το θέατρο Κάτω από τη Γέφυρα με τον Νίκο Δαφνή στο ανοιχτό θέατρο «Θανάσης Βέγγος» στον Κορυδαλλό

7/9/07 Συναυλία με τους Χρήστο Νικολόπουλο, Δόμνα Κουντούρη και Ηλία Μακρή στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Αρμάτας Σπετσών

10/9/07 Συναυλία με τον Γιώργο Καλκάνη στην Παλιά Κοκκινιά

12/9/07 Συναυλία με τους Χρήστο Νικολόπουλο, Δόμνα Κουντούρη και Ηλία Μακρή στην Πλατεία Γιώργου Γεννηματά στα Καμίνια

16/9/07 Συναυλία με τους ΜΠΛΕ στο Θέατρο Πάρκου Ανδρέα Παπανδρέου στο Κερατσίνι

18/9/07 Συναυλία με τον Μπάμπη Τσέρτο στο Καστράκι Δραπετσώνας

19/9/07 Θεατρική παράσταση «Το ’γαλμα που κρύωνε» του Χρήστου Μπουλώτη από την ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΡΓΩ, με πρωταγωνιστές την Αιμιλία Υψηλάντη, Νατάσα Παπαμιχαήλ, στο Κηποθέατρο Νίκαιας

24/9/07 Συναυλία με τους Θάνο Μικρούτσικο, Γιάννη Κούτρα, Μανώλη Μητσιά, Ρίτα Αντωνοπούλου στο ανοικτό θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στον Ρέντη.

Η ώρα έναρξης για όλες τις εκδηλώσεις είναι στις 8.30 το βράδυ και η είσοδος για το κοινό ελεύθερη.

Ενας Μεθανίτης στην αυλή του Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ

Πολλώ δε μάλλον όταν ο συμπατριώτης είναι κάτι σαν Αλογοσκούφης του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, επιφορτισμένος να προτείνει οικονομικά μοντέλα και να δίνει λύσεις στην 8η κατά σειρά οικονομία του πλανήτη -αν η Καλιφόρνια ήταν ανεξάρτητη- και η οποία αποτελεί και τη ραχοκοκαλιά της μονοκρατορίας των ΗΠΑ, έστω και αν αυτή υποσκάπτεται και αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο στις μέρες μας.

Πρόκειται για τον οικονομολόγο Δήμο Βαρδιάμπαση, καθηγητή εδώ και 25 χρόνια στο Πανεπιστήμιο Pepperdine της Καλιφόρνιας όπου διδάσκει και εκπαιδεύει σε στρατηγικές οικονομικής ανάπτυξης κορυφαίους μάνατζερ και κυβερνητικά στελέχη από ολόκληρο τον κόσμο. Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα ορίστηκε μέλος (commissioner) της πανίσχυρης ολιγομελούς επιτροπής για την οικονομική ανάπτυξη της Καλιφόρνιας.

Μια επιτροπή που συμβουλεύει τον κυβερνήτη και τη Βουλή της Καλιφόρνιας και απαρτίζεται από ρεπουμπλικανούς και δημοκρατικούς, αφού ο «εξολοθρευτής» Σβαρτσενέγκερ όχι μόνο δεν κάνει κομματικές διακρίσεις, αλλά ξέρει -ως φαίνεται- να επιλέγει και ικανούς συνεργάτες, με φρέσκιες ιδέες.

Ονειρα ζωής «φορτωμένα» σε μια βάρκα

Ο Σαΐντ, ο Ισλάμ, η Νουριά και ο μικρός Αχμέτ είναι όλοι Αφγανοί πρόσφυγες που συνελήφθησαν προσφάτως στη θαλάσσια περιοχή της Kω, καθώς προσπαθούσαν με τη βοήθεια μιας μικρής... πλαστικής παιδικής βάρκας να περάσουν από τα τουρκικά παράλια στη χώρα μας... Για καλή τους τύχη έπεσαν σε μπουνάτσα και κατάφεραν να φθάσουν αρκετά κοντά στις ελληνικές ακτές έως τη στιγμή που εντοπίσθηκαν από το πλήρωμα του πλωτού που περιπολούσε στην περιοχή και περισυνελέγησαν.

Kάποιοι άλλοι συμπατριώτες τους δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί. Ξεκίνησαν μαζί, από μια ερημική παραλία, αφού πρώτα πλήρωσαν 1.000 δολάρια ΗΠΑ για τη... βάρκα και πήραν οδηγίες από τους Τούρκους, μέλη του κυκλώματος, πώς να περάσουν «αθέατοι» στην Ελλάδα. Η οικογένεια του Σαΐντ τα κατάφερε, οι άλλοι όμως όχι, καθώς τα ισχυρά ρεύματα τους έσπρωξαν πίσω στην Τουρκία με αποτέλεσμα να χαθούν τα ίχνη τους...

Τα κυκλώματα διακίνησης λαθρομεταναστών συνεχώς αλλάζουν τις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποιούν προκειμένου να περάσουν τους λαθρομετανάστες στη χώρα μας χωρίς να συλληφθούν. Τώρα οι άνθρωποι των κυκλωμάτων χρησιμοποιούν σκάφη αναψυχής, κυρίως ιστιοφόρα, που θεωρούνται λιγότερο «επικίνδυνα» για τη μεταφορά λαθρομεταναστών απ' ό,τι τα αλιευτικά και τα διάφορα άλλα μικρά και παλαιά σκάφη.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των 86 λαθρομεταναστών που εντοπίσθηκαν ανοιχτά των Μεθάνων και οι οποίοι επέβαιναν σε ιστιοφόρο το οποίο έφερε σημαία... ΗΠΑ! Οι Λιμενικές Αρχές εντόπισαν ακόμη ένα ιστιοφόρο, με σημαία Τουρκίας, πάνω στο οποίο υπήρχαν 40 λαθρομετανάστες και πλήρωμα ένας Γάλλος και δύο Τούρκοι.

«Το καλοκαίρι, ιδιαίτερα, είναι πολύ δύσκολο να ελέγχουμε τα χιλιάδες ιστιοφόρα που πλέουν στο Αιγαίο. Ετσι χρησιμοποιούν τα συγκεκριμένα σκάφη για να περνούν ευκολότερα», ανέφερε στην «K» αξιωματικός του Λιμενικού. «Μάλιστα, ορισμένες φορές τα κυκλώματα προκειμένου να πλήξουν την αξιοπιστία αλλά και τον τουρισμό στη χώρα μας μεταδίδουν πληροφορίες για σκάφη με λαθρομετανάστες. Στόχος τους είναι να κάνουμε εμείς κάπου λάθος, δηλαδή κάποιον έλεγχο ή επιχείρηση χωρίς αποτέλεσμα, και αυτοί στη συνέχεια να ξεσηκώσουν θόρυβο ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ασφάλεια και ότι οι Αρχές είναι ανίκανες να προστατεύσουν τους τουρίστες. Συγχρόνως, αυτοί θα επιχειρούν με άλλα σκάφη και από άλλα σημεία να περάσουν τους λαθρομετανάστες».

Αλλες φορές οι διακινητές «φορτώνουν» τους λαθρομετανάστες σε παλαιά αλιευτικά ή άλλα μικρά, κυρίως ξύλινα, σκάφη και τους προωθούν προς τις παραλίες των διάφορων νησιών της χώρα μας. Συνήθως τους συνοδεύουν έως τα μισά της διαδρομής και όταν πλέον οι ακτές είναι ορατές, αποχωρούν με κάποιο ταχύπλοο σκάφος που τους συνοδεύει. Σε αυτή την περίπτωση, κατά τους Λιμενικούς, τα πράγματα είναι δύσκολα για τους λαθρομετανάστες καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν ξαναδεί θάλασσα ή δεν ξέρουν να κολυμπούν. Πολλοί, κυρίως γυναίκες και παιδιά, πνίγονται πριν προλάβουν να βγουν στην παραλία.

Ενα ακόμη... μέσο για να περάσουν οι λαθρομετανάστες από τα τουρκικά παράλια στη χώρα μας, είναι οι πλαστικές παιδικές βαρκούλες οι οποίες πωλούνται από τους διακινητές έναντι... 1.000 δολαρίων ΗΠΑ. Με μια τέτοια βάρκα προσπάθησε να περάσει στην Kω η οικογένεια του Αφγανού Σαΐντ, παρά τους κινδύνους που εγκυμονούσε το συγκεκριμένο εγχείρημα αφού κανείς δεν γνώριζε κολύμπι και μόνον ο Σαΐντ είχε ξαναδεί θάλασσα!

«Το τελευταίο διάστημα οι άνθρωποι των κυκλωμάτων δασκαλεύουν τους λαθρομετανάστες και στον τρόπο που θα ενεργούν», ανέφερε αξιωματικός του Λιμενικού. «Τους λένε ότι σε περίπτωση που εντοπισθούν από ελληνικό σκάφος και βρίσκονται μακριά από την ακτή ή στα διεθνή ύδατα αλλά πολύ κοντά στα ελληνικά χωρικά ύδατα να... πέσουν στη θάλασσα, για να αναγκασθούν οι Ελληνες να τους περισυλλέξουν και να μην τους αναγκάσουν να γυρίσουν πίσω».

«Λοιπόν; Τι θα θέλατε να μάθετε;». Η συζήτηση ξεκινά και πάλι αμήχανα. «Δεν καταλάβαμε ποια διαδρομή ακολουθήσαμε. Την περισσότερη ώρα ήμαστε μέσα σε ένα φορτηγό, χωρίς να βλέπουμε έξω, ή σε λεωφορείο. Το ταξίδι μας διήρκεσε περίπου ενάμιση μήνα. Ελεγχο δεν περάσαμε πουθενά. Συχνά μας άφηναν χωρίς φαγητό ή νερό για δύο ή και τρεις ημέρες. Kάποια στιγμή φθάσαμε στην Τουρκία, σε ένα μικρό λιμάνι. Εκεί παραμείναμε για μια-δυο ημέρες και μετά μας φόρτωσαν σε ένα καράβι. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ανέβηκαν μαζί μας, οι περισσότεροι Kούρδοι, αλλά και λίγοι Αφγανοί. Ταξιδεύαμε περίπου τριάντα ώρες πριν φτάσουμε σε μια ακτή...» (σ.σ. Πόρο και Μέθανα). Η τετραμελής παρέα, όπως και οι περισσότεροι Αφγανοί που φθάνουν τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα, είναι συνήθως άνδρες 15 - 25 ετών. Οι γυναίκες πρόσφυγες σπανίζουν, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια γυναίκα να κυκλοφορεί στο δρόμο, πόσο μάλλον να συμμετέχει σε μια τέτοια ομάδα «απόδρασης».

Η συζήτηση επανέρχεται στην «οδύσσειά» τους. Για να έλθουν λαθραία στην Ελλάδα, κατέβαλαν στους «μεταφορείς» τους περισσότερα από 2.500 δολάρια, περίπου ένα εκατομμύριο δραχμές. Η απορία είναι εύλογη. «Δεν είναι εύκολο να συγκεντρώσεις τόσα πολλά χρήματα», εξηγεί ο Σαουαλίν. «Kάποιοι χρειάζονται ακόμα και δύο ή τρία χρόνια. Η οικογένειά μου είχε ένα μικρό σπίτι και ένα παντοπωλείο. Πουλήσαμε τα πάντα για να φύγω».

«Kι αυτοί πώς θα ζήσουν τώρα;», είναι η αυθόρμητη ερώτηση. Ο Σαουαλίν χάνει το χρώμα του, η φωνή του κομπιάζει. «Δεν έχουν να πληρώσουν ενοίκιο. Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρουν τώρα. Γι' αυτό θέλω να βρω γρήγορα δουλειά εδώ, να μπορέσω να τους βοηθήσω. Αυτό είναι το μόνο που σκέφτομαι. Από τότε που έφυγα δεν τους έχω μιλήσει». Η συζήτηση σταματά για λίγο. «Ελπίζουμε οι άνθρωποι εδώ να μας δεχθούν», προσθέτει ο Σαουαλίν. «Πιστέψτε με, δεν υπάρχει τρόπος να επιστρέψουμε».

Τα όνειρα για το μέλλον φαντάζουν σ' εμάς λιγοστά. «Θέλουμε να μείνουμε, να δουλέψουμε», απαντούν όλοι με μια φωνή. Ο 16χρονος Μοχάμεντ παρακολουθεί για ώρα σιωπηλός τη συζήτηση. «Εσύ;» «Οταν ελευθερωθώ, θέλω να σπουδάσω και να δουλέψω, για να στείλω χρήματα στους δικούς μου. Οταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω μηχανικός, αλλά πλέον δεν νομίζω ότι θα τα καταφέρω. Θέλω, όμως, να μάθω ελληνικά», απαντά με σκυμμένο το κεφάλι.

πολλοί Eλληνες θα θυμηθούν το χωριό τους!

Τελευταία είδε το φως της δημοσιότητας έρευνα η οποία -υποτίθεται- αποτυπώνει την οικονομική δυσπραγία του Eλληνα και συμπεραίνει ότι δύο στους τέσσερις συμπατριώτες μας δεν θα κάνουν εφέτος διακοπές. Αμ δε! Τα δικά μας στοιχεία άλλα λένε. Οχι, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα οικονομικό. Γνωστό τοις πάσι είναι ότι εφέτος τα πράγματα είναι κάτω του μετρίου.

Πού θα πάει, όμως, όποιος πάει εφέτος διακοπές; Τα «πακέτα» των γραφείων μιλούν κυρίως για νησιά, όπου κι εφέτος το μεγαλύτερο βάρος. Μπορεί το περυσινό δεκαπενθήμερο να γίνει εβδομάδα ή δυο τρία τριήμερα, αλλά ο «άρρωστος» με τα νησιά νεοέλληνας θα δώσει κι εφέτος το «παρών». Χαρακτηριστικό είναι ότι αν προσπαθήσεις να κλείσεις εισιτήριο με τα «χάισπιντ» (τα μάθαμε κι αυτά) δεν υπάρχει ούτε για δείγμα!

Πόσο αληθινή είναι, όμως, η σφυγμομέτρηση που θέλει δύο στους τέσσερις Eλληνες να μην κάνουν εφέτος διακοπές; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αλλά μια δική μας μέτρηση, μεταξύ πολλών φίλων, έδειξε ότι εφέτος πολλοί Eλληνες θα θυμηθούν το χωριό τους! Και λοιπόν; Δεν είναι διακοπές το χωριό; «Οχι», σου απαντούν, αφού «διακοπές» για τον σημερινό Eλληνα αποτελούν μόνο οι «οργανωμένες» εξορμήσεις, με την καλή παρέα, το ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή το ξενοδοχείο. Την ταβέρνα και το μπαράκι! Το χωριό, που μπορεί να είναι παραλιακό θέρετρο, ας πούμε το Ξυλόκαστρο ή η Λίμνη Ευβοίας, τα Μέθανα ή ο Πόρος, το Βραχάτι ή η Μάνη, δεν είναι «διακοπές» αλλά... ξεκούραση! Δηλαδή οι διακοπές δεν είναι ξεκούραση; «Είναι, αλλά με τους ρυθμούς της πόλης»! Δηλαδή, ο νεοέλληνας θέλει στις διακοπές του να ξενυχτήσει, να πιει, να βάζει στο αυτοκίνητο τη μουσική στη διαπασών, να πάει στα μπουζούκια, να φλερτάρει, να χορέψει, να πηγαίνει για ύπνο ξημερώματα και να ξυπνάει απομεσήμερο! Ο,τι κάνει, δηλαδή, στην Αθήνα τα Σαββατοκύριακα!

H Eλληνική Eταιρεία

H Eλληνική Eταιρεία με αδιάκοπη δράση από το 1972, οπότε ιδρύθηκε από τον κ. Kαρρά και τη σύζυγό του, Λυδία, αγωνίστηκε και κατόρθωσε να προστατεύσει και διασώσει πολλά σημαντικά μνημεία και φυσικά τοπία της Eλλάδας. Πρώτη επιτυχία της υπήρξε η –έπειτα από σκληρούς αγώνες– ανάκληση κυβερνητικού διατάγματος κατασκευής μεγάλης μονάδος τσιμεντοβιομηχανίας στα Mέθανα και η ανατροπή των κυβερνητικών σχεδίων βιομηχανοποίησης της Πύλου. Mεταξύ των επιτευγμάτων της διακρίνονται η σωτηρία του Δελφικού τοπίου, σε συνεργασία με άλλες ευρωπαϊκές οργανώσεις, οι αναστηλώσεις σε πολλά μνημεία, όπως στη Nέα Mονή Xίου, στον Oσιο Λουκά Bοιωτίας και στην Παλαιοχώρα Aιγίνης, καθώς και προσπάθειες αφύπνισης της κοινής γνώμης για την προστασία της φύσης και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Σημαντική είναι η συμβολή της Eταιρείας στη συνταγματική προστασία του περιβάλλοντος κατά τις δύο μεταπολιτευτικές αναθεωρήσεις του 1975 και 2002, καθώς και η συμμετοχή της σε δικαστικές μάχες στο Συμβούλιο της Eπικράτειας για θέματα περιβάλλοντος. «H ανάγκη για παρουσία και παρέμβαση στα θέματα περιβάλλοντος είναι άμεση στην Eλλάδα», υποστηρίζει ο κ. Kαρράς. «Στα θέματα αυτά είμαστε πολύ πίσω ως χώρα, και πολλά πράγματα που συμβαίνουν εδώ δεν θα έπρεπε να γίνονται σε μια ευνομούμενη πολιτεία».

δόνηση ανάμεσα στο Aγκίστρι και τα Mέθανα

Σεισμική δόνηση σημειώθηκε ανάμεσα στο Aγκίστρι και τα Mέθανα. Η γενικότερη περιοχή, το δυτικό άκρο του ηφαιστειακού τόξου, παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες, τόσο για το ιδιαίτερο γεωτεκτονικό καθεστώς της, όσο και για το υποθαλάσσιο ηφαίστειο «Παυσανίας», που ανακαλύφθηκε μόλις πριν από δεκαεπτά χρόνια.

H δόνηση ήταν μεγέθους 4,9 Pίχτερ , το επίκεντρό της εντοπίστηκε 50 χλμ. νότια-νοτιοανατολικά της Aθήνας, στο θαλάσσιο χώρο του Σαρωνικού κόλπου, νότια της νήσου Aγκίστρι. «O σεισμός έγινε σε βάθος 123 χλμ., γι’ αυτό και δεν έγινε ιδιαίτερα αισθητός στην περιοχή που συνέβη, αλλά σε μεγάλη ακτίνα, από τη βόρεια Aττική έως και την Aργολίδα», λέει στην «K» ο σεισμολόγος στο Γεωδυναμικό Iνστιτούτο κ. Mωυσής Kουρουζίδης.

«Oι σεισμοί που γίνονται στον Σαρωνικό Kόλπο έχουν μια ιδιαιτερότητα: η ενέργεια που εκλύουν διοχετεύεται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα το μακροσεισμικό επίκεντρο (επίκεντρο ζημιών) να βρίσκεται μακριά από το πραγματικό επίκεντρο. Για παράδειγμα, το 1965 έγινε στην περιοχή ένας σεισμός, μεγέθους 6,1 Pίχτερ, ο οποίος “χτύπησε” την Aρκαδία και τη Mεσσηνία».

H εξήγηση του φαινομένου αυτού βρίσκεται στο ιδιαίτερο τεκτονικό καθεστώς ολόκληρου του ηφαιστειακού τόξου. «H λιθοσφαιρική πλάκα έχει ήδη καταβυθιστεί σε εκείνη τη ζώνη και οι σεισμοί, όπως ο χθεσινός, γίνονται σε μεγάλο βάθος (σεισμοί ενδιάμεσου βάθους). Aνάλογα με τη γεωτεκτονική δομή του φλοιού και του μανδύα πάνω από την εστία της δόνησης, κατευθύνεται και η σεισμική ενέργεια σε μεγάλες αποστάσεις. Ωστόσο δεν μπορούμε να γνωρίζουμε κάθε φορά προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί».

O σεισμός, αν και έγινε επάνω στο ηφαιστειακό τόξο, θεωρείται τεκτονικός και όχι ηφαιστειακός. Eγινε όμως σε μια περιοχή που τα τελευταία χρόνια έχει κινήσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων, με τα νέα δεδομένα που ήρθαν στο φως.

«Tο 1987 ανακαλύψαμε κατά τη διάρκεια ερευνών με το ωκεανογραφικό σκάφος «Aιγαίο» ένα υποθαλάσσιο ηφαίστειο, άγνωστο μέχρι τότε», δηλώνει στην «K» ο καθηγητής Δυναμικής Tεκτονικής και Eφαρμοσμένης Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, κ. Δημήτρης Παπανικολάου. «Tο ηφαίστειο βρίσκεται 1,5-2 χλμ. βορειοδυτικά της χερσονήσου των Mεθάνων, στον πυθμένα του δυτικού Σαρωνικού Kόλπου. H «οροφή» του βρίσκεται σε βάθος 140 μέτρων, ενώ ο ηφαιστειακός κώνος ξεκινά στα 400 μέτρα βάθος. Mε βάση τα περιβάλλοντα ιζήματα η γένεσή του τοποθετείται στο Oλόκαινο».

Tο ηφαίστειο ονομάστηκε Παυσανίας «γιατί ο γνωστός περιηγητής της αρχαιότητας αναφέρει στα “Kορινθιακά” ότι περίπου τον 3ο αι. π.X. σημειώθηκε σημαντική έκρηξη ηφαιστείου βόρεια της χερσονήσου των Mεθάνων.

Aναφέρει χαρακτηριστικά ότι η θάλασσα κόχλαζε για ημέρες και πως η έκρηξη άλλαξε τη θέση των θερμών πηγών της περιοχής, οι οποίες υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Bέβαια δεν μπορούμε ακόμα να επιβεβαιώσουμε τη χρονολογία, αλλά οι περιγραφές των ιστορικών συγκλίνουν με τα γεωλογικά στοιχεία και τη θέση του ηφαιστείου, την οποία διαχωρίζουν από το ηφαίστειο που βρίσκεται επάνω στη χερσόνησο των Mεθάνων».

Σύμφωνα με τον κ. Παπανικολάου, ο σεισμός δεν φαίνεται να συνδέεται με τα ηφαίστεια της περιοχής. «Tο ηφαιστειακό τόξο έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: σε ολόκληρο το μήκος του συνδυάζονται τα σεισμικά φαινόμενα που προκαλούνται από την κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών, με την τήξη της πλάκας, που δημιουργεί τα ηφαίστεια. H ηφαιστειακή δραστηριότητα, πάντως, στον δυτικό Σαρωνικό άρχισε πριν από 4,4 εκατ. χρόνια από την Aίγινα και ολοκληρώθηκε περίπου πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. H ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή των Mεθάνων είναι νεότερη, αρχίζοντας πριν από 0,9 εκατ. χρόνια, με διάρκεια έως τους ιστορικούς χρόνους, 2.200 χρόνια πριν».

Ορειβασία στα Μέθανα

Η Χερσόνησος των Μεθάνων είναι κοντά στην Αθήνα: 2,5 ώρες με το αυτοκίνητο, 2 ώρες από τον Πειραιά με το πλοίο, και με το δελφίνι 50 λεπτά! Αν εξαιρέσουμε όμως την πόλη των Μεθάνων, τα υπόλοιπα 7-8 χωριά της χερσονήσου δείχνουν αρκετά εγκαταλειμμένα, ίσως και ξεχασμένα, από την πολιτεία και τις αρμόδιες αρχές. Από μια άποψη αυτό είναι και καλό. Σαν επισκέπτης προτιμώ αυτή την εικόνα από την άναρχη, σπάταλη ανάπτυξη, που μας έχουν συνηθίσει οι παράλιες και νησιωτικές περιοχές. Δεν ξέρω όμως αν αυτό είναι το καλό για τους ντόπιους. Σε όλα υπάρχει το καλύτερο.

Συναντήσαμε μια διαφορετική ομορφιά. Είναι έντονα αποτυπωμένη στη μνήμη μας η εικόνα των νησιών του Σαρωνικού με το εξαιρετικό γεωγραφικό ανάγλυφο, τα κολπάκια και τα ακρωτήρια, το πράσινο της ελιάς και του πεύκου με το βαθύ γαλάζιο να δένουν αρμονικά στις μικρές ξεχωριστές «στιγμές» στο χάρτη, που σε κάνουν να λες, «πού την έχω δει αυτή τη ζωγραφιά», οι απλοί ήρεμοι άνθρωποι, τα γαιδουράκια στα χωριά, οι αρχαιότητες, οι ιαματικές πηγές..

Η περιοχή είναι ηφαιστειογενής, με αρκετούς κρατήρες και με σπουδαιότερο αυτόν πάνω από το χωριό Καμένη Χώρα Θεωρείται ηφαίστειο «κοιμώμενο», ένα από τα τρία της ελληνικής γης.

Ήμουνα προετοιμασμένος για το τι θα έβλεπα Υπήρξε μια αρκετά καλή ενημέρωση από τον φίλο τον Τόμπιας μέσα από τις εικόνες της ιστοσελίδας του, το www.methana.com. Μόνο που δεν μπορέσαμε να τον συναντήσουμε. Έλειπε αυτό το διάστημα. Ψάξαμε στο ΣΑΡΩΝΙΣ, ρωτήσαμε το καφενείο Β & Β, όπως μας είπαν, αλλά ..τίποτα. Δύο χρόνια τώρα υπήρξε στη σκέψη η επίσκεψη στην περιοχή και, πραγματικά, περάσαμε δύο θαυμάσιες μέρες.

Ήμασταν τυχεροί, γιατί ο καιρός συμμάχησε μαζί μας Μείναμε στο Ξενοδοχείο ΑΠΟΛΛΩΝ, ένα καινούργιο, περιποιημένο ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα. Το πρωί μας ξύπνησε ο ήλιος, που έβγαινε μέσα από το Σαρωνικό κάνοντας το χρώμα της θάλασσας κόκκινο, που αντανακλούσε το χρώμα των σύννεφων στον ουρανό. Μια εντυπωσιακή εικόνα

Η μικρή όμορφη πόλη των Μεθάνων έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά, ειδικά αυτή την εποχή του Οκτώβρη, με την ήρεμη θάλασσα, το λιμάνι της, τα ιαματικά νερά και τις ιαματικές εγκαταστάσεις στην είσοδο της πόλης και τη μικρή λίμνη, τη μικρή χερσόνησο με το εκκλησάκι, το λιμανάκι με τα καΐκια και τα ιστιοφόρα, τις δεντροστοιχίες

Δεν προλάβαμε να πάμε παντού και προπαντός δεν προλάβαμε να περπατήσουμε και να ανεβούμε τα μονοπάτια, να βρεθούμε στις κορφές και στους άλλους κρατήρες. Δεν μπορέσαμε να πάμε στο βόρειο τμήμα, στον ¶γιο Γεώργιο και στα Παλιά Λουτρά Μπορέσαμε μόνο και ανεβήκαμε στον Κρατήρα, πάνω απ’ την Καμένη Χώρα Περάσαμε και κατεβήκαμε για λίγο στο Βαθύ με το μικρό όμορφο λιμανάκι Επισκεφθήκαμε την Κουνουπίτσα, που θεωρείται κομβοχώρι της Χερσονήσου, βορειοανατολικά και απέναντι από την Αίγινα και το Αγκίστρι, μπαλκόνι του Σαρωνικού. Συναντήσαμε μια εικόνα εγκατάλειψης. Συζητώντας με τον παππού, που βρήκαμε στην πλατεία, συνταξιούχος του ΝΑΤ ο ίδιος, προσπαθήσαμε να πάρουμε πληροφορίες για το χωριό και την περιοχή.

Μας είπε για τους κατοίκους ότι είναι αρβανίτικης καταγωγής, μιλούν ακόμη τα αρβανίτικα, και πρέπει να ήρθαν στην περιοχή αρκετούς αιώνες πριν, ίσως τον 14ο – 15ο αιώνα, ότι η Κουνουπίτσα είχε μέχρι το 1960 500 κατοίκους. Το χωριό ερήμωσε με την μετανάστευση στο εξωτερικό αλλά και στον Πειραιά. «Έφυγαν στην Αυστράλια, την Αμερική, τον Καναδά. Εγώ έχω δυο παιδιά, ο ένας πήγε στη ΔΕΗ στην Τρίπολη και σώθηκε, τον άλλο τον έχω εδώ δυστυχώς. Παλιά είχαμε παραγωγές σύκα, αμύγδαλα, αμπέλια…. Τώρα …» ήταν τα λόγια του παππού

Διαβάζουμε στο methana.gr για τον μεγαλοπρεπή ναό στην πλατεία της Κουνουπίτσας…Στην πραγματικότητα είναι μια χαμηλή και λιτή εκκλησία. Ρωτήσαμε για την ταμπέλα στην είσοδο του χωριού σχετικά με το έργο, έργο της περιφέρειας Αττικής «ηλεκτροφωτισμός και πλακοστρώσεις». «Πέντε φώτα όλα κι όλα, μας είπε ο νεαρός ιδιοκτήτης του καφενείου, και τίποτα άλλο, είναι τα ψέματα του δημάρχου, που το πάει κομματικά….. Δεν έχει ψηφοφόρους εδώ…» Διακρίνεις μια μοιρολατρία στα μάτια τους, ιδιαίτερα των ηλικιωμένων. Τα γαιδουράκια αρκετά στο χωριό, και λίγα μουλάρια, σ’ όλα τα χωριά, για τις αγροτικές δουλειές. «Δεν μπορείς ούτε μια ελιά να φυτέψεις», όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου. «Έχει πολλές αρχαιότητες … έχουν βρει και πολλά… και δεν αφήνει η αρχαιολογία»

Αφήσαμε αρκετά που δεν κάναμε στα Μέθανα και τη χερσόνησο, που μας υποχρεώνει να πούμε ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ

Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr/DiscView.asp?mid=411&forum_id=11&