Στις δύσκολες μέρες που περνάει ο πλανήτης, η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση, κυρίως των νέων, πάνω σε αυτό το κομμάτι είναι ένας από τους σημαντικότερους στόχους του κράτους. Στο πλαίσιο αυτών των στόχων, το Υπουργείο Παιδείας δημιούργησε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην περιοχή.
Το ΚΠΕ Τροιζήνας-Μεθάνων, το οποίο στεγάζετε στο κτίριο Πολλαπλών Χρήσεων του Δήμου Τροιζήνας στην Τροιζήνα, ιδρύθηκε το 2006 με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας. Άρχισε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2007 κατόπιν προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και των Δήμων Τροιζήνας και Μεθάνων. Η Παιδαγωγική Ομάδα του ΚΠΕ αποτελείται από 5 εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης με εμπειρία στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Στόχος του ΚΠΕ είναι η απόφαση γνώσεων, εμπειριών, δεξιοτήτων και η ευαίσθητοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων κοινωνικών ομάδων σε θέματα περιβάλλοντος, ώστε να συνειδητοποιήσουν τις σχέσεις αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης Ανθρώπου-Περιβάλλοντος-Κοινωνίας και να αναπτύξουν υπεύθυνες στάσεις και συμμετοχικές συμπεριφορές απέναντι στα περιβαλλοντικά προβλήματα. Οι στάσεις αυτές θα συμβάλλουν στην ορθολογική διαχείριση και προστασία της οικολογικής ισορροπίας και της ποιότητας της ζωής και θα οδηγήσουν σε μια βιώσιμη ανάπτυξη.
Ας δούμε τις δραστηριότητες ΚΠΕ:
1. Προγραμματίζει, σχεδιάζει και υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα μιας ή περισσοτέρων ημερών.
2. Αναπτύσσει και παράγει εκπαιδευτικό υλικό, φυλλάδια κ.α.
3. Οργανώνει και υλοποιεί σεμινάρια και επιμορφωτικές συναντήσεις εκπαιδευτικών και άλλων κοινωνικών ομάδων.
4. Στηρίζει προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των σχολείων της περιοχής του σε συνεργασία με τους Υπεύθυνους Π.Ε.
5. Συνεργάζεται με την τοπική κοινωνία και τους φορείς για θέματα διαχείρισης του τοπικού περιβάλλοντος.
6. Συμμετέχει σε εθνικά και διεθνή θεματικά δίκτυα.
7. Αναπτύσσει συνεργασίες με ειδικούς επιστήμονες, ερευνητικά και επιστημονικά ιδρύματα και διάφορους φορείς σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
8. Προωθεί την έρευνα στους τομείς της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Τέλος το ΚΠΕ Τροιζήνας-Μεθάνων σχεδίασε και υλοποιεί τα εξής εκπαιδευτικά προγράμματα που έχουν άμεση σχέση με το τοπικό περιβάλλον.
«Ακολουθώντας την λάβα», περιβαλλοντικό μονοπάτι στο ηφαίστειο Μεθάνων. Απευθύνεται σε μαθητές Νηπιαγωγείου, Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου (μονοήμερο ή διήμερο).
«Στη λιμνοθάλασσα της Ψήφτας», βιωματική ανακάλυψη της λιμνοθάλασσας της Ψήφτας. Απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου (μονοήμερο ή διήμερο).
«Σκέφτομαι πριν αγοράσω, πριν πετάξω, πριν ρυπάνω …», προσέγγιση του ζητήματος της μείωσης των οικιακών απορριμμάτων. Απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου (μονοήμερο).
«Το δάσος», περιβαλλοντικό μονοπάτι στο δάσος που έχει αναπτυχθεί πάνω στη λάβα. Απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου (μονοήμερο).
Τα προγράμματα του ΚΠΕ Τροιζήνας – Μεθάνων χρησιμοποιούν ενεργητικές παιδαγωγικές μεθόδους μάθησης και στηρίζονται στο μοντέλο της διεπιστημονικότητας, της βιωματικής προσέγγισης και της κινητοποίησης του γνωστικού, συναισθηματικού και ψυχοκινητικού τομέα των μαθητών που τα παρακολουθούν. Επιπλέον τα προγράμματα αυτά λειτουργούν υποστηρικτικά στα προγράμματα Π.Ε. που υλοποιούνται στα σχολεία, αλλά και προτρέπουν τα παιδιά σε συγκεκριμένες δράσεις καθημερινής, περιβαλλοντικά εμπνευσμένης συμπεριφοράς.
πηγή ΝΕΑ ΠΕΙΡΑΙΑ & ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ
18 Ιουν 2008
12 Ιουν 2008
Βιολογικός καθαρισμός
Ο βιολογικός καθαρισμός στηρίζεται σε φυσικές, βιολογικές και φυσικοχημικές μεθόδους και εφαρμόζεται σε αστικά λύματα και βιομηχανικά απόβλητα, καθώς και για την απορρύπανση λιμνών και ποταμών.
Στην πλειονότητα των μονάδων ο βιολογικός καθαρισμός των λυμάτων και των αποβλήτων περιλαμβάνει συνοπτικά τα παρακάτω στάδια (εικ. 1):
• πρωτογενής επεξεργασία: Με φυσικές μεθόδους (εσχαρισμός, διήθηση) επιτυγχάνεται η απομάκρυνση των στερεών συστατικών μεγάλου μεγέθους. Ακολουθεί καθίζηση και η λάσπη που σχηματίζεται αποσυντίθεται και μπορεί, μετά από κατάλληλη επεξεργασία, να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα.
• δευτερογενής επεξεργασία: Κατάλληλα επιλεγμένοι μικροοργανισμοί διασπούν, αερόβια ή αναερόβια, τις οργανικές ουσίες των λυμάτων και των αποβλήτων σε τέτοιο βαθμό ώστε η διοχέτευσή τους σε ποτάμια, λίμνες ή θάλασσες να μη ρυπαίνει σημαντικά το υδάτινο περιβάλλον.
Η επιλογή των μικροοργανισμών γίνεται συνήθως από περιοχές που έχουν υποστεί ρύπανση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από τις ουσίες που θέλουμε να διασπασθούν. Εργαστηριακά και με την εφαρμογή τεχνικών κλασικής γενετικής και ανασυνδυασμένου DNA, δημιουργούνται τροποποιημένοι τύποι αυτών των μικροοργανισμών με ιδιότητες που επιταχύνουν τη διάσπαση των συγκεκριμένων ουσιών.
Κατά την αερόβια διάσπαση, μικροοργανισμοί μετατρέπουν τις οργανικές ουσίες σε διοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία, νιτρικά, φωσφορικά και θειικά άλατα. Η παραπάνω διαδιακασία πραγματοποιείται σε μια δεξαμενή (πρωτοβάθμια δεξαμενή) στην οποία χορηγείται αέρας ή οξυγόνο. Το υγρό που περιέχει τους μικροοργανισμούς μεταφέρεται σε μια δεύτερη δεξαμενή (δευτεροβάθμια δεξαμενή βιομάζας), στην οποία η μικροβιακή βιομάζα καθιζάνει, έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα οργανικής ύλης.
Το ίζημα που αποτελείται από συσσωματώματα μικροοργανισμών και ουσίες που δεν αποσυντέθηκαν μεταφέρεται σε μεγάλες κλειστές δεξαμενές , τους βιοαντιδραστήρες, όπου θα υποστεί αναερόβια διάσπαση με τη συνδυασμένη δράση ποικιλίας μικροοργανισμών. Τα κύρια προϊόντα της αναερόβιας διάσπασης είναι το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας.
• τριτογενής επεξεργασία: Με την εφαρμογή φυσικοχημικών μεθόδων επιτυγχάνεται σημαντική μείωση της συγκέντρωσης των ανόργανων συστατικών, κυρίως των φωσφορικών και των νιτρικών αλάτων, στα λύματα. Τέλος με την προσθήκη χλωρίου τα λύματα απαλλάσσονται από τους μικροοργανισμούς.
Στην πλειονότητα των μονάδων ο βιολογικός καθαρισμός των λυμάτων και των αποβλήτων περιλαμβάνει συνοπτικά τα παρακάτω στάδια (εικ. 1):
• πρωτογενής επεξεργασία: Με φυσικές μεθόδους (εσχαρισμός, διήθηση) επιτυγχάνεται η απομάκρυνση των στερεών συστατικών μεγάλου μεγέθους. Ακολουθεί καθίζηση και η λάσπη που σχηματίζεται αποσυντίθεται και μπορεί, μετά από κατάλληλη επεξεργασία, να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα.
• δευτερογενής επεξεργασία: Κατάλληλα επιλεγμένοι μικροοργανισμοί διασπούν, αερόβια ή αναερόβια, τις οργανικές ουσίες των λυμάτων και των αποβλήτων σε τέτοιο βαθμό ώστε η διοχέτευσή τους σε ποτάμια, λίμνες ή θάλασσες να μη ρυπαίνει σημαντικά το υδάτινο περιβάλλον.
Η επιλογή των μικροοργανισμών γίνεται συνήθως από περιοχές που έχουν υποστεί ρύπανση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από τις ουσίες που θέλουμε να διασπασθούν. Εργαστηριακά και με την εφαρμογή τεχνικών κλασικής γενετικής και ανασυνδυασμένου DNA, δημιουργούνται τροποποιημένοι τύποι αυτών των μικροοργανισμών με ιδιότητες που επιταχύνουν τη διάσπαση των συγκεκριμένων ουσιών.
Κατά την αερόβια διάσπαση, μικροοργανισμοί μετατρέπουν τις οργανικές ουσίες σε διοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία, νιτρικά, φωσφορικά και θειικά άλατα. Η παραπάνω διαδιακασία πραγματοποιείται σε μια δεξαμενή (πρωτοβάθμια δεξαμενή) στην οποία χορηγείται αέρας ή οξυγόνο. Το υγρό που περιέχει τους μικροοργανισμούς μεταφέρεται σε μια δεύτερη δεξαμενή (δευτεροβάθμια δεξαμενή βιομάζας), στην οποία η μικροβιακή βιομάζα καθιζάνει, έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα οργανικής ύλης.
Το ίζημα που αποτελείται από συσσωματώματα μικροοργανισμών και ουσίες που δεν αποσυντέθηκαν μεταφέρεται σε μεγάλες κλειστές δεξαμενές , τους βιοαντιδραστήρες, όπου θα υποστεί αναερόβια διάσπαση με τη συνδυασμένη δράση ποικιλίας μικροοργανισμών. Τα κύρια προϊόντα της αναερόβιας διάσπασης είναι το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ενέργειας.
• τριτογενής επεξεργασία: Με την εφαρμογή φυσικοχημικών μεθόδων επιτυγχάνεται σημαντική μείωση της συγκέντρωσης των ανόργανων συστατικών, κυρίως των φωσφορικών και των νιτρικών αλάτων, στα λύματα. Τέλος με την προσθήκη χλωρίου τα λύματα απαλλάσσονται από τους μικροοργανισμούς.
9 Ιουν 2008
Νερό - Θησαυρός για το παρόν και το μέλλον
Στον Πολυχώρο Απόλλων, παρουσιάστηκε η αναγνωριστική μελέτη της Διεύθυνσης Εγγείων Βελτιώσεων της Νομαρχίας Πειραιά για τη συνδυαστική διαχείριση έργων υδροληψίας και τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφόρων οριζόντων των αγροτικών περιοχών της Νομαρχίας Πειραιά, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με την μελέτη για την Επαρχία Τροιζηνίας, οι επιστήμονες αναφέρουν τα εξής :
Η Επαρχία Τροιζηνίας καλύπτει το ανατολικό τµήµα της χερσονήσου της Αργολίδας. Είναι περιοχή επιμήκης, µε πλάτος περίπου 8 χλµ. και µμήκος 40 χλµ και περιλαμβάνει την παραλιακή περιοχή που εκτείνεται νοτιοανατολικά της Παλαιάς Επιδαύρου µέχρι τον Γαλατά και τον Πόρο. Ακόµα περιλαμβάνει την ορεινή περιοχή στο εσωτερικό της χερσονήσου που εκτείνεται βορειοανατολικά των ορέων Δίδυµο (1110 µ.) και Αδέρες (786 µ.)
Ο συνολικός πληθυσµός της επαρχίας Τροιζηνίας είναι 10855 µόνιµοι κάτοικοι (απογραφή 2001). Περιλαµβάνει:
Α) τον Δήµο Πόρου µε µόνιµο πληθυσµό 4.348 κατοίκους .
Β) τον Δήµο Τροιζήνας µε µόνιµο πληθυσµό 6.507 κατοίκους. Σε αυτόν ανήκουν τα κάτωθι Δηµοτικά διαµερίσµατα:
1) Του Γαλατά µε 2.707 µόνιµους κατοίκους,
2) της Τροιζήνας µε 955 µόνιµους κατοίκους,
3) του Άνω Φαναρίου µε 387 µόνιµους κατοίκους,
4) της Δρυόπης µε 1.320 κατοίκους,
5) του Καρατζά µε 401 κατοίκους,
6) της Τακτικούπολης µε 737 κατοίκους.
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση είναι 84848 στρέµµατα εκ΄ των οποίων αρδευόµενα είναι τα 22.441 στρέµµατα..
Η περιοχή δοµείται κυρίως από φλύσχη και από ασβεστολίθους της Υποπελαγονικής ζώνης.
Στην κεντρική και ανατολική περιοχή που καλύπτεται από το όρος Αδέρες κυριαρχεί ο φλύσχης .
Στην δυτική και βόρεια περιοχή (όρος Δίδυµο – Μεγαλοβούνι), εµφανίζονται οι ασβεστόλιθοι του Μεσοζωικού. Στην περιοχή εµφανίζεται επίσης η σχιστοκερατολιθική διάπλαση και τα οφιολιθικά πετρώµατα.
Ανάµεσα στην Τακτικούπολη και στο όρος Αδέρες έχει δηµιουργηθεί ένα τεκτονικό βύθισµα το οποίο µεταγενέστερα πληρώθηκε από τεταρτογενείς αποθέσεις, σχηµατίζοντας την πεδινή λεκάνη της Τροιζήνας, που έχει έκταση 25 τετρ. χλµ. και υψόµετρο 50 – 70 µέτρα.. Η λεκάνη αυτή βόρεια και σε µήκος άνω των 5 χλµ. εφάπτεται της θάλασσας, ενώ ανατολικά εκτείνεται µέχρι την περιοχή Πόρου – Γαλατά – Λεµονοδάσους. Μια δεύτερη µικρότερη λεκάνη έκτασης περίπου 4 τετρ. χλµ. σχηµατίζεται στις εκβολές του Μεγάλου Ρέµατος, στην περιοχή του οικισµού Καλλονή.
Οι δύο προαναφερόµενες τεταρτογενείς λεκάνες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από υδρογεωλογική άποψη όπως και ο ορεινός ασβεστολιθικός όγκος της ΒΔ. Τροιζηνίας (περιοχή Δρυόπης, Αγ. Ελένη, Άνω Φανάρι, Καρατζά.)
Μορφολογικά η Τροιζηνία χωρίζεται σε δύο τµήµατα :
1) Το βορειοδυτικό τµήµα περιλαµβάνει τα ασβεστολιθικά βουνά Μεγαλοβούνι (860µ.), Ασπροβούνι (851), Ορθοβούνι (1103 µ.), που εκτείνονται µεταξύ Τραχειάς και της παραλιακής περιοχής της Δρυόπης. Στο εσωτερικό αυτής της περιοχής σχηµατίζεται η οφιολιθική λεκάνη του Καρατζά.
2) Το βόρειο και ανατολικό τµήµα της Τροιζηνίας περιλαµβάνει τις πλαγιές των Αδέρων (726 µ.) που εκτείνονται µέχρι την Τροιζήνα και τον Γαλατά και την λεκάνη της Τροιζήνας, η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον σκοπό της παρούσας µελέτης.
Από Υδρογεωλογική άποψη:
Η λεκάνη του Καρατζά στα δυτικά συγκεντρώνει τα νερά της στον ποταµό Ράδο, που ρέει προς τα δυτικά και εκβάλλει στον Αργολικό κόλπο.
Στα ανατολικά η Τροιζηνία διασχίζεται από χειµάρρους που συγκεντρώνουν τα νερά της βόρειας πλαγιάς των Αδέρων.
Οι ορεινές λεκάνες Διαβολογέφυρου, Κουµουνδούρου, Κρύφτης, Αγ. Κωνσταντίνου, τροφοδοτούν µε τα νερά τους χείµαρρους που διαρρέουν το πεδινό τµήµα. και τελικά τα νερά εισέρχονται στην πεδιάδα της Τροιζήνας.
Σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα πολλών ερευνητικών εργασιών που έχουν δηµοσιευθεί, η γεωλογική δοµή της περιοχής είναι πολύπλοκη χωρίς να έχει διευκρινισθεί µέχρι σήµερα πλήρως. Στους γεωλογικούς χάρτες που καλύπτουν την περιοχή δεν γίνεται διάκριση των ζωνών µε αποτέλεσµα να µην είναι σαφής η θέση των οφιολίθων και η σχέση τους µε τους ασβεστολιθικούς σχηµατισµούς και µε τον φλύσχη. Πάντως σε µελέτη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων που εκπονήθηκε από τον µελετητή Κάρολο Μπεζέ ( έτους 1999 ) κατά την οποία χαρτογραφήθηκε έκταση 50 τετρ. χλµ στο ΒΔ τµήµα της Τροιζηνίας, αναφέρονται τα κάτωθι συµπεράσµατα:
Στο δυτικό τµήµα στην περιοχή Αγ. Ελένης και Καρατζά εµφανίζονται ασβεστόλιθοι επωθηµένοι πάνω στους οφιόλιθους.
Νότια της Δρυόπης υπάρχει ο ορεινός όγκος του Μεγαλοβουνίου που αποτελείται από ασβεστόλιθους επωθηµένους πάνω στους οφιόλιθους σχηµατίζοντας ένα µεγάλο αντίκλινο µε άξονα ΒΔ¬ΝΑ. Ο ορεινός όγκος προεκτείνεται νότια του Μαυροβουνίου σχηµατίζοντας το βουνό Ορθολίθι, που αποτελείται επίσης από ασβεστόλιθους. Το βουνό αυτό σχηµατίζει επίσης ένα αντίκλινο του οποίου η ανατολική πλευρά, προς το χωριό Καλλονή, καλύπτεται εντελώς από φλύσχη. Η περιοχή αυτή έχει διαβρωθεί και έχει σχηµατισθεί η λεκάνη απορροής του Μεγάλου Ρέµατος.
Στο Νοτιοδυτικό τµήµα της περιοχής που χαρτογραφήθηκε µεταξύ Χώρας , Ράδου και Καρατζά, εµφανίζονται οφιόλιθοι που καλύπτουν τις χαµηλότερες υψοµετρικά περιοχές, ενώ στα υψηλότερα σηµεία εµφανίζονται οι ασβεστόλιθοι επωθηµένοι επάνω στους οφιόλιθους. Το πάχος των οφιόλιθων στην περιοχή είναι 200¬250 µέτρα.
ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΕΣ ΛΕΚΑΝΕΣ
1)Η λεκάνη του Γαλατά εκτείνεται κατά µήκος της παραλιακής περιοχής, από την πόλη Γαλατά µέχρι τον όρµο του Βιδίου. Σχεδόν στο σύνολό της καλύπτεται από σχηµατισµούς του φλύσχη, δηλαδή συµπαγείς µάργες και ψαµµίτες., που είναι πετρώµατα αδιαπέρατα και στο εσωτερικό τους δεν σχηµατίζονται υδροφόροι ορίζοντες. Στην παραλιακή ζώνη και ιδιαίτερα κοντά στις κοίτες των χειµάρρων έχουν συσσωρευτεί προσχώσεις, δηλαδή υλικά που προέρχονται από την διάβρωση του φλύσχη. Στην περιοχή αυτή έχουν αναπτυχθεί υδροφόροι ορίζοντες και υπάρχουν µερικά πηγάδια και γεωτρήσεις που καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες.
Στην παραπάνω περιοχή, όπως και στις άλλες παράκτιες περιοχές της επαρχίας Τροιζηνίας, υπάρχει πρόβληµα υφαλµύρωσης λόγω διείσδυσης του θαλασσινού νερού στον παράκτιο υδροφόρο ορίζοντα, όπως µαρτυρούν παρατηρήσεις εµπειρογνωµόνων και αναλύσεις από το 1974 και µετά. Το φαινόµενο αυτό βρίσκεται σε ύφεση τα τελευταία χρόνια λόγω των απαγορευτικών – περιοριστικών µέτρων που είχε λάβει η Υπηρεσία µας µέχρι το 2005 και λόγω του περιορισµού των αντλήσεων και την εφαρµογή νέων καλλιεργητικών τεχνικών που είναι προσαρµοσµένες στις σύγχρονες ανάγκες της γεωργίας καθώς και εξαιτίας των αλλαγών των ειδών των καλλιεργειών.
Η ευρύτερη περιοχή του Γαλατά έχει 2707 κατοίκους (απογραφή 2001) Η συνολική καλλιεργήσιµη έκταση στην περιοχή είναι 13.500 στρέµµατα.. Εξ΄ αυτών αρδεύονται τα 7.500 στρέµµατα Βάσει αυτών τεκµαίρεται ότι µία µεγάλη ποσότητα νερού αντλείται για την κάλυψη των αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών της περιοχής.
2) Η λεκάνη της Τροιζήνας Αυτή περιλαµβάνει την πεδινή περιοχή µεταξύ της λίµνης Ψήφτας και του όρµου του Βιδίου, και τις ηµιορεινές περιοχές γύρω από την πεδινή λεκάνη που βρίσκονται βόρεια και νότια αυτής, δηλαδή την Τακτικούπολη και την Τροιζήνα.
Στην λεκάνη της Τροιζήνας, ισχύουν οι ίδιες παρατηρήσεις όπως και παραπάνω. Έχει δηλαδή παρατηρηθεί το ίδιο φαινόµενο υφαλµύρινσης, ελήφθησαν τα ίδια προστατευτικά µέτρα, πλην όµως η κατάσταση δεν παρουσιάζει βελτίωση καθώς εκτός από τις αντλούµενες ποσότητες που προορίζονται για την άρδευση συνεχίζεται η απόληψη µεγάλων ποσοτήτων νερού για την ύδρευση της νήσου Ύδρας, του Δήµου Μεθάνων, των Δ.Δ. Τροιζήνας, Τακτικούπολης, του Δήµου Πόρου και επιπλέον από τη διείσδυση της θάλασσας στο Ρέµα Κουµουνδούρου, λόγω υψοµετρικής διαφοράς. Στην ίδια περιοχή λόγω εφαρµογής δυναµικών καλλιεργειών παρατηρείται σηµειακή εµφάνιση νιτρικών και νιτρωδών αλάτων.
Η περιοχή έχει συνολικό πληθυσµό 1.692 µόνιµους κατοίκους εκ΄ των οποίων οι 955 στην Τροιζήνα, και 737 στην Τακτικούπολη (απογραφή 2001).
Σύµφωνα µε τις εγκεκριµένες µελέτες του ΥΠΑΑΤ (Κάρολου Μπεζέ 1999), αλλά και απόψεις άλλων γεωλόγων ερευνητών, το κεντρικό τµήµα της λεκάνης αυτής καλύπτεται από προσχώσεις των χειµάρρων. Μέσα στις προσχώσεις αυτές σχηµατίζεται ελεύθερος υδροφόρος ορίζοντας που εκφορτίζεται υπογείως προς τον όρµο του Βιδίου και προς την πλευρά της λίµνης Ψήφτας. Ο υδροφόρος ορίζοντας της Τροιζήνας τροφοδοτείται από λεκάνη έκτασης 50, 16 τετρ. χλµ. Εξ΄ αυτών τα 18,5 τετρ. χλµ. είναι πεδινή έκταση. Υδρολογικά η λεκάνη τροφοδοσίας αποτελείται από τις λεκάνες των κάτωθι χειµάρρων:
Α) Του Διαβολογέφυρου,
Β) Του Κουµουνδούρου
Γ) Της Κρύφτης
Δ) Του Αγ. Κωνσταντίνου
Ε) Της Ψήφτας.
Ο φυσικός εµπλουτισµός στην υπόψη λεκάνη γίνεται από την κατείσδυση του νερού των χειµάρρων στους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες.
3) Η λεκάνη της Καλλονής που σχηµατίζεται στις εκβολές του Μεγάλου Ρέµατος, από προσχώσεις µικρού βάθους, οι οποίες έχουν σωρευτεί στις εκβολές του ποταµού. Είναι µια επιµήκης λεκάνη που εκτείνεται παράλληλα στην ακτή, µήκους περίπου 2 χλµ και πλάτους 1 χλµ. Η λεκάνη απορροής του Μεγάλου Ρέµατος έχει έκταση περίπου 44,5 τετρ. χλµ.
Στην περιφέρεια της λεκάνης, υπάρχουν αδιαπέρατοι σχηµατισµοί (φλύσχης), µε αποτέλεσµα ο υδροφόρος ορίζοντας να είναι κλειστός από όλες τις πλευρές και να επικοινωνεί µόνον µε την θάλασσα.
Οι διηθήσεις από το Μεγάλο Ρέµα είναι συνάρτηση της ροής του Ποταµού. Η ετήσια απορροή είναι αρκετή για την αναπλήρωση της ποσότητας του νερού που αντλείται ετησίως από τα πηγάδια και τις γεωτρήσεις της περιοχής για την κάλυψη των ετησίων αναγκών σε νερό.
Ακόµη είναι γνωστό ότι η τροφοδοσία του υδροφόρου ορίζοντα από τον ποταµό δεν επηρεάζει την αλατότητα στην παραλιακή ζώνη, και µόνον στο κέντρο της λεκάνης και κατά τους χειµερινούς µήνες µπορεί να παρατηρηθεί µείωση της αλατότητας σε µικρό ποσοστό.
Κατά συνέπεια το νερό του υδροφόρου ορίζοντα της Καλλονής είναι καλής ποιότητας για άρδευση. 4) Η λεκάνη της Δρυόπης ¬Άνω Φαναρίου. Στην υπόψη περιοχή κατοικούν 1707 µόνιµοι κάτοικοι σύµφωνα µε την απογραφή του 2001.
Συγκροτείται από ασβεστόλιθους που συναντώνται στις υψηλότερες περιοχές του Ασπροβουνίου και Μεγαλοβουνίου και οι οποίοι είναι επωθηµένοι πάνω στην οφιολιθική σειρά, από οφιόλιθους, ραδιολαρίτες και σχιστοκερατόλιθους.
Εξαιτίας της γεωλογικής αυτής δοµής, η επαφή ασβεστολίθων – οφιολίθων είναι σε µεγάλο υψόµετρο µε κλίση προς την θάλασσα, µε αποτέλεσµα να µην αποθηκεύεται νερό στον καρστικό υδροφόρο ορίζοντα, αλλά να εκφορτίζεται στην θάλασσα.
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση των δύο παραπάνω λεκανών είναι 23.014 στρέµµατα. Εξ΄ αυτών τα 6.270 στρέµµατα είναι αρδευόµενα.
5) Η λεκάνη του Καρατζά βρίσκεται ανατολικά του Ορθολιθίου και καταλαµβάνει την περιοχή που βρίσκεται προς τα δυτικά έως την Τραχειά. και Βοθίκιον. Οι µόνιµοι κάτοικοι του Καρατζά ανέρχονται σε 401 (απογραφή 2001).
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση είναι 7575 στρέµµατα, εκ΄ των οποίων αρδεύονται τα 1210 στρέµµατα.
Η περιοχή καλύπτεται από οφιόλιθους και ραδιολαρίτες. Από τις πραγµατοποιηθείσες διασκοπήσεις προέκυψε ότι υπάρχει ασβεστολιθικό υπόβαθρο σε βάθος 90 – 145 µέτρα, µε κλίση προς τα ανατολικά. Μεταξύ των τριαδικών και ανωκρητιδικών ασβεστολίθων παρεµβάλλεται τεκτονικώς ένα στρώµα οφιολίθων και σχιστοκερατολιθικής διάπλασης. Οι ασβεστόλιθοι που βρίσκονται κάτω από τους οφιολίθους έχουν υδρογεωλογικό ενδιαφέρον.
6) Η Λεκάνη του ρέµατος Μπινιάρα. Περιλαµβάνει τις νότιες υπώρειες του όρους Αδέρες και είναι δηµιούργηµα σταδιακών καταβυθίσεων λόγω συστήµατος ρηγµάτωσης µε γενική διεύθυνση Β¬Ν και Α¬Δ. Παρά την κάλυψη των ανθρακικών πετρωµάτων από τις φλυσχικές αποθέσεις, το ανάγλυφο των ανατολικών πρανών παραµένει απότοµο λόγω της έντονης ρηγµάτωσης.
Γεωλογικά η ευρύτερη περιοχή δοµείται από φλυσχικούς Νεογενείς σχηµατισµούς καθώς και από Προνεογενείς σχηµατισµούς οι οποίοι αποτελούνται από τους Μεσοζωικούς ασβεστολίθους και την µικτή ηφαιστειακή σειρά του Ιουρασικού.
Η Τεκτονική της περιοχής χαρακτηρίζεται από την έντονη ρηγµάτωση. Διαρρήξεις που είχαν γενική διεύθυνση Β¬Ν και Α¬Δ προκάλεσαν βαθµιδωτή καταβύθιση της περιοχής προς Ν. µε αποτέλεσµα την δηµιουργία απότοµου αναγλύφου. Οι νεότερες ορογενετικές και ηπειρογενετικές κινήσεις που έλαβαν χώρα κατά το τριτογενές και τεταρτογενές, είναι αυτές που διαµόρφωσαν την σηµερινή τελική µορφολογική εικόνα και έδωσαν τον οριστικό µορφογενετικό τύπο της περιοχής.
Από τα ανωτέρω εκτεθέντα προκύπτουν τα κάτωθι συµπεράσµατα:
Α) Στην περιοχή της λεκάνης της Καλλονής δεν υφίσταται πρόβληµα τόσο για την ποσότητα όσον και για την ποιότητα των υπόγειων υδροφόρων. Το νερό του συγκεκριµένου υδροφορέα είναι καλής ποιότητας, και επαρκές για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της περιοχής.
Β) Στην περιοχή της λεκάνης του Γαλατά η µεγάλη αύξηση του αριθµού των υδροληψιών και των αντλούµενων ποσοτήτων νερού, είχε σαν συνέπεια την διείσδυση του θαλασσινού νερού µέσα στον παράκτιο υδροφόρο ορίζοντα µε αποτέλεσµα την υφαλµύρυνση αυτού, φαινόµενο το οποίο σήµερα βρίσκεται σε ύφεση.
Γ) Στην περιοχή της λεκάνης της Τροιζήνας από τα στοιχεία των γενοµένων µελετών προκύπτει ότι η ποσότητα του νερού που αντλείται και η ποσότητα νερού που χάνεται καθότι απορρέει στην θάλασσα, αθροιστικά, είναι µεγαλύτερη από την συνολική ποσότητα νερού που εισρέει στην υπόψη λεκάνη. Αποτέλεσµα αυτού είναι η ποσοτική και ποιοτική υποβάθµιση των υπόγειων υδροφόρων της περιοχής, λόγω ελλειµµατικού υδατικού ισοζυγίου.
Λύση στο εν΄ λόγω πρόβληµα µπορεί να αποτελέσει ο Τεχνητός εµπλουτισµός των υπόγειων υδροφορέων της περιοχής αυτής.
Όπως προαναφέραµε φυσικός εµπλουτισµός γίνεται από την κατείσδυση του νερού των απορρεόντων χειµάρρων (Διαβολογέφυρου, Κουµουνδούρου, Κρύφτης, Αγ. Κωνσταντίνου, Ψήφτας), κατά την διάρκεια που το νερό αυτό διασχίζει τµήµα της πεδιάδας µέχρι να καταλήξει στην θάλασσα. Στις περιπτώσεις όµως πληµµυρικών φαινοµένων, µεγάλη ποσότητα νερού καταλήγει στην θάλασσα χωρίς να προλαβαίνει να κατεισδύει, και χάνεται ανεκµετάλλευτο.
Έτσι καθίσταται αυτονόητη η αξία του τεχνητού εµπλουτισµού που προαναφέραµε δεδοµένου ότι :
Αντιµετωπίζεται η εξάντληση του υπόγειου υδροφορέα που προκαλείται από την εντατική εκµετάλλευσή του.
Δηµιουργούνται υπόγεια υδατικά αποθέµατα κατά τις βροχερές περιόδους, που θα αξιοποιηθούν σε περιόδους λειψυδρίας.
Αντιµετωπίζεται το φαινόµενο της υφαλµύρωσης του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής.
Παρεµποδίζεται πιθανή καθίζηση των εδαφών, η οποία είναι δυνατόν να προκληθεί από την υπεράντληση των υπόγειων υδροφόρων.
Αποφυγή πληµµυρικών φαινοµένων.
Αξιοποιούνται οι χειµερινές απορροές οι οποίες καταλήγουν στην θάλασσα καθότι δεν προλαβαίνουν να κατεισδύσουν.
Για την υπόψη λεκάνη προτείνουµε επίσης τον τεχνητό εµπλουτισµό της µε εισαγόµενα στην περιοχή επιφανειακά νερά από την περιοχή του Μεγάλου Ρέµατος, θέση η οποία προσφέρεται τεχνικά για κατασκευή µεγάλου φράγµατος συγκέντρωσης νερού, µε απώτερο σκοπό την µεταφορά του µε δίκτυο κατάλληλων αγωγών στην λεκάνη της Τροιζήνας.
Συγκεκριµένα, το νερό που θα συγκεντρώνεται στο υπόψη φράγµα, θα διοχετεύεται µε αγωγούς σε λεκάνες κατείσδυσης που ήδη έχουν διαµορφωθεί, µε την κατασκευή µικρών φραγµάτων ανάσχεσης που έχουν κατασκευαστεί στους υπάρχοντες χειµάρρους, για την επίτευξη του εµπλουτισµού που προείπαµε.
Λαµβάνοντας υπόψη την γεωλογία της περιοχής της Τροιζήνας, επιλέγουµε ως κατάλληλη µέθοδο για τον εµπλουτισµό της αυτήν µε λεκάνες κατείσδυσης. Για τον λόγο αυτό όπως και στο παρελθόν, προτείνουµε ως λύση την κατασκευή και άλλων µικρών ανασχετικών φραγµάτων κατά µήκος των διερχόµενων χειµάρρων για την δηµιουργία και άλλων λεκανών κατείσδυσης που θα συντελέσουν στην αύξηση της ποσότητας του υπόγειου νερού.
ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Όπως αποτυπώνεται στον συνηµµένο χάρτη, από τον οποίο φαίνεται ότι το µέτωπο της υφαλµύρωσης επεκτείνεται :
-Από Βλαχέικα - Τσελεβίνια µέχρι τον Γαλατά επεκτείνεται έως 300 µέτρα από την ακτογραµµή.
-Από Γαλατά έως το ακρωτήριο του Βιδίου από 200 έως 1000 µέτρα από την ακτογραµµή.
-Από το Βίδι έως την περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου από 200 έως 300 µέτρα.
-Από Άγιο Κωνσταντίνο έως την Ψήφτα, από 100 έως 500 µέτρα και από Ψήφτα έως Καλλονή από 100 έως 1000 µέτρα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Ανόρυξη νέων υδρευτικών γεωτρήσεων στον ορεινό όγκο της οροσειράς των Αδέρων και κατάργηση όλων των υδρευτικών γεωτρήσεων που λειτουργούν στον κάµπο της Τροιζήνας (Δ.Δ. Τροιζήνας, Άνω Φαναρίου - Κάτω Φαναρίου, Γαλατά), το νερό των οποίων είναι επιβαρυµένο µε νιτρικά και νιτρώδη άλατα, έχει υψηλή αγωγιµότητα. (Παρόλα αυτά εξακολουθούν να υδρεύονται από αυτό οι κάτοικοι των Δήµων Πόρου Τροιζήνας και Μεθάνων).
Δηµιουργία δύο δεξαµενών συγκέντρωσης υδρευτικού νερού στον ορεινό όγκο των Αδέρων πλησίον των υπό ανόρυξη υδρευτικών γεωτρήσεων, διασύνδεση όλων των υδρευτικών δικτύων που λειτουργούν αυτή την στιγµή προς ύδρευση όλων των Δηµοτικών διαµερισµάτων της επαρχίας Τροιζηνίας και Μεθάνων, µε ελεύθερη ροή λόγω της εξασφαλισµένης υψοµετρικής διαφοράς. Για να υλοποιηθεί όµως αυτός ο τρόπος ύδρευσης προτείνουµε να δηµιουργηθεί διαδηµοτική Εταιρεία ύδρευσης της επαρχίας Τροιζηνίας και Μεθάνων, µε ευέλικτη νοµική µορφή.
Το συνολικό κόστος για την γεωφυσική έρευνα στην οροσειρά των Αδέρων, την ανόρυξη των υδρευτικών γεωτρήσεων, την εκπόνηση των απαραίτητων περιβαλλοντικών µελετών, την κατασκευή δεξαµενών ύδρευσης και την σύνδεση µε τα δίκτυα ύδρευσης, εκτιµάται προσεγγιστικά σε 2.000.000 €.
2) Να χρησιµοποιηθούν κάποιες από τις Δηµοτικές υδρευτικές γεωτρήσεις του κάµπου που από τα υπάρχοντα στοιχεία προκύπτει ότι είναι πλέον ακατάλληλες για τον σκοπό αυτό (καθότι έχουν αυξηµένα νιτρικά και νιτρώδη και υψηλή αγωγιµότητα), από τους ΤΟΕΒ Λεµονοδάσους και Λεµονοπεριβόλου, για την άρδευση αυτών και παράλληλα να χρησιµοποιηθούν οι έως σήµερα γεωτρήσεις των ΤΟΕΒ για την ύδρευση (αφού προηγουµένως συνδεθούν και µπούν στο πλέγµα της ύδρευσης.), λόγω της καλύτερης ποιότητας νερού που έχουν. Για την υλοποίηση των παραπάνω δύο προτάσεων είναι αναγκαία η έκδοση των σχετικών αδειών που θα είναι χρονοβόρος και όχι εύκολη διαδικασία λόγω του µεγάλου αριθµού των εµπλεκοµένων φορέων ( Δήµοι ΤΟΕΒ Περιφέρεια ), και της ανάγκης συµφωνίας των εν΄ λόγω φορέων.
3) Αλλαγή του τρόπου άρδευσης στους ΤΟΕΒ Λεµονοδάσους Πόρου (650 στρ.) και Λεµονοπεριβόλου Τροιζήνας (1200 στρ.) Ήτοι τοποθέτηση υδροµετρητών και καθιέρωση µεθόδου άρδευσης µε σταγόνες για την αποφυγή της σπατάλης του νερού. Τούτο θα επιτευχθεί υπό την προυπόθεση ότι και τα δύο αρδευτικά δίκτυα θα ανακαινιστούν και θα εκσυγχρονιστούν σε δίκτυα κλειστού τύπου που θα λειτουργούν υπό πίεση. ( Επέκταση του αρδευτικού δικτύου του Λεµονοδάσους και κατασκευή υπό πίεση δικτύου για την Λεµονοπερίβολο.) Η προβλεπόµενη συνολική δαπάνη ανακαίνισης του έργου, εκτιµάται σε 300.000 €.
4) Αποθάρρυνση της απόληψης νερού από την περιοχή της Τροιζήνας για την κάλυψη των υδρευτικών αναγκών της νήσου Ύδρας.
5) Εµπλουτισµός υπογείων υδροφόρων οριζόντων του Δήµου Τροιζήνας από τις απορροές του Διαβολογέφυρου κατά τους χειµερινούς µήνες. Για το σκοπό αυτό θα χρησιµοποιηθούν οι υπάρχουσες δεξαµενές άρδευσης, το υφιστάµενο δίκτυο σωλήνων Φ100 για άρδευση και οι υφιστάµενες µη λειτουργούσες υδροληψίες στις οποίες θα διοχετεύεται ποσότητα του προαναφερόµενου νερού προς επίτευξη του επιζητούµενου εµπλουτισµού. Η προβλεπόµενη δαπάνη της επέµβασης αυτής ανέρχεται σε 100.000 €
6) Δηµιουργία ανασχετικών φραγµάτων εµπλουτισµού υπογείων υδροφόρων οριζόντων στα ρέµατα Κρύφτης και Ψήφτας, συνολικής προβλεπόµενης δαπάνης περίπου 300.000 €, πέραν των ήδη δηµιουργηθέντων και λειτουργουσών ανασχετικών φραγµάτων στα ρέµατα «Φράντζη» και «Κουµουνδούρου» περιοχής Δήµου Τροιζήνας.
7) Δηµιουργία επιποτάµιας δεξαµενής στο «Μεγάλο Ρέµα» χωρητικότητας περί τα 2,5 - 3 εκατοµµύρια κυβ. µ. νερού, το οποίο θα χρησιµοποιηθεί για εµπλουτισµό των υπογείων υδροφόρων οριζόντων, για την άρδευση και λοιπές χρήσεις. Η προεκτιµώµενη δαπάνη κατασκευής του υπόψη φράγµατος ανέρχεται σε 7.000.000 €.
8) Κατασκευή φράγµατος στο ρέµα της Κεχαριτωµένης, ανάντη του ανασχετικού φράγµατος στο ρέµα «Κουµουνδούρου», για συγκέντρωση νερού προς σταδιακό εµπλουτισµό των υπογείων υδροφόρων οριζόντων, την άρδευση της περιοχής και λοιπές χρήσεις νερού κατά περίπτωση. Η συνολική δαπάνη του έργου εκτιµάται σε 4.500.000 €.
9) Κατασκευή ανασχετικών φραγµάτων εµπλουτισµού υπόγειων υδροφόρων στην περιοχή «Τσαρκί» Δήµου Τροιζήνας στα ρέµατα Αµυγδαλιά, Κωσταντινιά , Μπινιάρα, εκτιµώµενης συνολικής δαπάνης περί τα 1.000.000 €.
10) Κατασκευή επιποτάµιας δεξαµενής στο ρέµα «Μπινιάρα» προς άρδευση της ευρύτερης περιοχής και προς ύδρευση της νήσου Ύδρας εκτιµώµενης συνολικής δαπάνης 4.500.000 €
11) Ενθάρρυνση κατασκευής οµβριοδεξαµενών πλησίον των λειτουργούντων θερµοκηπίων και χρήση των οµβρίων υδάτων µετά από ανάδευση µε το νερό των γεωτρήσεων.
12) Προώθηση διαδικασιών σταδιακής µείωσης της ισχύος των ηλεκτροκινητήρων των χρησιµοποιουµένων αντλητικών συγκροτηµάτων, προς µείωση των αντλούµενων ποσοτήτων νερού.
13) Επικράτηση πνεύµατος χρήσης λιγότερης ποσότητας νερού σε περισσότερο χρόνο.
14) Να πιστέψουν οι παραγωγοί ότι «προσέχουµε και προσπαθούµε για να έχουµε».
15) Διευθέτηση του ρέµατος «Κουµουνδούρου» σε σηµείο πλησίον της εκβολής του, µε σκοπό την προστασία των παρακείµενων περιοχών από την όξυνση του φαινοµένου της υφαλµύρωσης που παρατηρείται λόγω της διείσδυσης του θαλασσινού νερού.
Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία από την Περιφέρεια Αττικής, για την υλοποίηση της κατασκευής εξωποτάµιας λιµνοδεξαµενής στην περιοχή Δ.Δ Καρατζά του Δήµου Τροιζήνας, προς κάλυψη αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών της περιοχής.
Σύμφωνα με την μελέτη για την Επαρχία Τροιζηνίας, οι επιστήμονες αναφέρουν τα εξής :
Η Επαρχία Τροιζηνίας καλύπτει το ανατολικό τµήµα της χερσονήσου της Αργολίδας. Είναι περιοχή επιμήκης, µε πλάτος περίπου 8 χλµ. και µμήκος 40 χλµ και περιλαμβάνει την παραλιακή περιοχή που εκτείνεται νοτιοανατολικά της Παλαιάς Επιδαύρου µέχρι τον Γαλατά και τον Πόρο. Ακόµα περιλαμβάνει την ορεινή περιοχή στο εσωτερικό της χερσονήσου που εκτείνεται βορειοανατολικά των ορέων Δίδυµο (1110 µ.) και Αδέρες (786 µ.)
Ο συνολικός πληθυσµός της επαρχίας Τροιζηνίας είναι 10855 µόνιµοι κάτοικοι (απογραφή 2001). Περιλαµβάνει:
Α) τον Δήµο Πόρου µε µόνιµο πληθυσµό 4.348 κατοίκους .
Β) τον Δήµο Τροιζήνας µε µόνιµο πληθυσµό 6.507 κατοίκους. Σε αυτόν ανήκουν τα κάτωθι Δηµοτικά διαµερίσµατα:
1) Του Γαλατά µε 2.707 µόνιµους κατοίκους,
2) της Τροιζήνας µε 955 µόνιµους κατοίκους,
3) του Άνω Φαναρίου µε 387 µόνιµους κατοίκους,
4) της Δρυόπης µε 1.320 κατοίκους,
5) του Καρατζά µε 401 κατοίκους,
6) της Τακτικούπολης µε 737 κατοίκους.
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση είναι 84848 στρέµµατα εκ΄ των οποίων αρδευόµενα είναι τα 22.441 στρέµµατα..
Η περιοχή δοµείται κυρίως από φλύσχη και από ασβεστολίθους της Υποπελαγονικής ζώνης.
Στην κεντρική και ανατολική περιοχή που καλύπτεται από το όρος Αδέρες κυριαρχεί ο φλύσχης .
Στην δυτική και βόρεια περιοχή (όρος Δίδυµο – Μεγαλοβούνι), εµφανίζονται οι ασβεστόλιθοι του Μεσοζωικού. Στην περιοχή εµφανίζεται επίσης η σχιστοκερατολιθική διάπλαση και τα οφιολιθικά πετρώµατα.
Ανάµεσα στην Τακτικούπολη και στο όρος Αδέρες έχει δηµιουργηθεί ένα τεκτονικό βύθισµα το οποίο µεταγενέστερα πληρώθηκε από τεταρτογενείς αποθέσεις, σχηµατίζοντας την πεδινή λεκάνη της Τροιζήνας, που έχει έκταση 25 τετρ. χλµ. και υψόµετρο 50 – 70 µέτρα.. Η λεκάνη αυτή βόρεια και σε µήκος άνω των 5 χλµ. εφάπτεται της θάλασσας, ενώ ανατολικά εκτείνεται µέχρι την περιοχή Πόρου – Γαλατά – Λεµονοδάσους. Μια δεύτερη µικρότερη λεκάνη έκτασης περίπου 4 τετρ. χλµ. σχηµατίζεται στις εκβολές του Μεγάλου Ρέµατος, στην περιοχή του οικισµού Καλλονή.
Οι δύο προαναφερόµενες τεταρτογενείς λεκάνες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από υδρογεωλογική άποψη όπως και ο ορεινός ασβεστολιθικός όγκος της ΒΔ. Τροιζηνίας (περιοχή Δρυόπης, Αγ. Ελένη, Άνω Φανάρι, Καρατζά.)
Μορφολογικά η Τροιζηνία χωρίζεται σε δύο τµήµατα :
1) Το βορειοδυτικό τµήµα περιλαµβάνει τα ασβεστολιθικά βουνά Μεγαλοβούνι (860µ.), Ασπροβούνι (851), Ορθοβούνι (1103 µ.), που εκτείνονται µεταξύ Τραχειάς και της παραλιακής περιοχής της Δρυόπης. Στο εσωτερικό αυτής της περιοχής σχηµατίζεται η οφιολιθική λεκάνη του Καρατζά.
2) Το βόρειο και ανατολικό τµήµα της Τροιζηνίας περιλαµβάνει τις πλαγιές των Αδέρων (726 µ.) που εκτείνονται µέχρι την Τροιζήνα και τον Γαλατά και την λεκάνη της Τροιζήνας, η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον σκοπό της παρούσας µελέτης.
Από Υδρογεωλογική άποψη:
Η λεκάνη του Καρατζά στα δυτικά συγκεντρώνει τα νερά της στον ποταµό Ράδο, που ρέει προς τα δυτικά και εκβάλλει στον Αργολικό κόλπο.
Στα ανατολικά η Τροιζηνία διασχίζεται από χειµάρρους που συγκεντρώνουν τα νερά της βόρειας πλαγιάς των Αδέρων.
Οι ορεινές λεκάνες Διαβολογέφυρου, Κουµουνδούρου, Κρύφτης, Αγ. Κωνσταντίνου, τροφοδοτούν µε τα νερά τους χείµαρρους που διαρρέουν το πεδινό τµήµα. και τελικά τα νερά εισέρχονται στην πεδιάδα της Τροιζήνας.
Σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα πολλών ερευνητικών εργασιών που έχουν δηµοσιευθεί, η γεωλογική δοµή της περιοχής είναι πολύπλοκη χωρίς να έχει διευκρινισθεί µέχρι σήµερα πλήρως. Στους γεωλογικούς χάρτες που καλύπτουν την περιοχή δεν γίνεται διάκριση των ζωνών µε αποτέλεσµα να µην είναι σαφής η θέση των οφιολίθων και η σχέση τους µε τους ασβεστολιθικούς σχηµατισµούς και µε τον φλύσχη. Πάντως σε µελέτη του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων που εκπονήθηκε από τον µελετητή Κάρολο Μπεζέ ( έτους 1999 ) κατά την οποία χαρτογραφήθηκε έκταση 50 τετρ. χλµ στο ΒΔ τµήµα της Τροιζηνίας, αναφέρονται τα κάτωθι συµπεράσµατα:
Στο δυτικό τµήµα στην περιοχή Αγ. Ελένης και Καρατζά εµφανίζονται ασβεστόλιθοι επωθηµένοι πάνω στους οφιόλιθους.
Νότια της Δρυόπης υπάρχει ο ορεινός όγκος του Μεγαλοβουνίου που αποτελείται από ασβεστόλιθους επωθηµένους πάνω στους οφιόλιθους σχηµατίζοντας ένα µεγάλο αντίκλινο µε άξονα ΒΔ¬ΝΑ. Ο ορεινός όγκος προεκτείνεται νότια του Μαυροβουνίου σχηµατίζοντας το βουνό Ορθολίθι, που αποτελείται επίσης από ασβεστόλιθους. Το βουνό αυτό σχηµατίζει επίσης ένα αντίκλινο του οποίου η ανατολική πλευρά, προς το χωριό Καλλονή, καλύπτεται εντελώς από φλύσχη. Η περιοχή αυτή έχει διαβρωθεί και έχει σχηµατισθεί η λεκάνη απορροής του Μεγάλου Ρέµατος.
Στο Νοτιοδυτικό τµήµα της περιοχής που χαρτογραφήθηκε µεταξύ Χώρας , Ράδου και Καρατζά, εµφανίζονται οφιόλιθοι που καλύπτουν τις χαµηλότερες υψοµετρικά περιοχές, ενώ στα υψηλότερα σηµεία εµφανίζονται οι ασβεστόλιθοι επωθηµένοι επάνω στους οφιόλιθους. Το πάχος των οφιόλιθων στην περιοχή είναι 200¬250 µέτρα.
ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΕΣ ΛΕΚΑΝΕΣ
1)Η λεκάνη του Γαλατά εκτείνεται κατά µήκος της παραλιακής περιοχής, από την πόλη Γαλατά µέχρι τον όρµο του Βιδίου. Σχεδόν στο σύνολό της καλύπτεται από σχηµατισµούς του φλύσχη, δηλαδή συµπαγείς µάργες και ψαµµίτες., που είναι πετρώµατα αδιαπέρατα και στο εσωτερικό τους δεν σχηµατίζονται υδροφόροι ορίζοντες. Στην παραλιακή ζώνη και ιδιαίτερα κοντά στις κοίτες των χειµάρρων έχουν συσσωρευτεί προσχώσεις, δηλαδή υλικά που προέρχονται από την διάβρωση του φλύσχη. Στην περιοχή αυτή έχουν αναπτυχθεί υδροφόροι ορίζοντες και υπάρχουν µερικά πηγάδια και γεωτρήσεις που καλύπτουν τις τοπικές ανάγκες.
Στην παραπάνω περιοχή, όπως και στις άλλες παράκτιες περιοχές της επαρχίας Τροιζηνίας, υπάρχει πρόβληµα υφαλµύρωσης λόγω διείσδυσης του θαλασσινού νερού στον παράκτιο υδροφόρο ορίζοντα, όπως µαρτυρούν παρατηρήσεις εµπειρογνωµόνων και αναλύσεις από το 1974 και µετά. Το φαινόµενο αυτό βρίσκεται σε ύφεση τα τελευταία χρόνια λόγω των απαγορευτικών – περιοριστικών µέτρων που είχε λάβει η Υπηρεσία µας µέχρι το 2005 και λόγω του περιορισµού των αντλήσεων και την εφαρµογή νέων καλλιεργητικών τεχνικών που είναι προσαρµοσµένες στις σύγχρονες ανάγκες της γεωργίας καθώς και εξαιτίας των αλλαγών των ειδών των καλλιεργειών.
Η ευρύτερη περιοχή του Γαλατά έχει 2707 κατοίκους (απογραφή 2001) Η συνολική καλλιεργήσιµη έκταση στην περιοχή είναι 13.500 στρέµµατα.. Εξ΄ αυτών αρδεύονται τα 7.500 στρέµµατα Βάσει αυτών τεκµαίρεται ότι µία µεγάλη ποσότητα νερού αντλείται για την κάλυψη των αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών της περιοχής.
2) Η λεκάνη της Τροιζήνας Αυτή περιλαµβάνει την πεδινή περιοχή µεταξύ της λίµνης Ψήφτας και του όρµου του Βιδίου, και τις ηµιορεινές περιοχές γύρω από την πεδινή λεκάνη που βρίσκονται βόρεια και νότια αυτής, δηλαδή την Τακτικούπολη και την Τροιζήνα.
Στην λεκάνη της Τροιζήνας, ισχύουν οι ίδιες παρατηρήσεις όπως και παραπάνω. Έχει δηλαδή παρατηρηθεί το ίδιο φαινόµενο υφαλµύρινσης, ελήφθησαν τα ίδια προστατευτικά µέτρα, πλην όµως η κατάσταση δεν παρουσιάζει βελτίωση καθώς εκτός από τις αντλούµενες ποσότητες που προορίζονται για την άρδευση συνεχίζεται η απόληψη µεγάλων ποσοτήτων νερού για την ύδρευση της νήσου Ύδρας, του Δήµου Μεθάνων, των Δ.Δ. Τροιζήνας, Τακτικούπολης, του Δήµου Πόρου και επιπλέον από τη διείσδυση της θάλασσας στο Ρέµα Κουµουνδούρου, λόγω υψοµετρικής διαφοράς. Στην ίδια περιοχή λόγω εφαρµογής δυναµικών καλλιεργειών παρατηρείται σηµειακή εµφάνιση νιτρικών και νιτρωδών αλάτων.
Η περιοχή έχει συνολικό πληθυσµό 1.692 µόνιµους κατοίκους εκ΄ των οποίων οι 955 στην Τροιζήνα, και 737 στην Τακτικούπολη (απογραφή 2001).
Σύµφωνα µε τις εγκεκριµένες µελέτες του ΥΠΑΑΤ (Κάρολου Μπεζέ 1999), αλλά και απόψεις άλλων γεωλόγων ερευνητών, το κεντρικό τµήµα της λεκάνης αυτής καλύπτεται από προσχώσεις των χειµάρρων. Μέσα στις προσχώσεις αυτές σχηµατίζεται ελεύθερος υδροφόρος ορίζοντας που εκφορτίζεται υπογείως προς τον όρµο του Βιδίου και προς την πλευρά της λίµνης Ψήφτας. Ο υδροφόρος ορίζοντας της Τροιζήνας τροφοδοτείται από λεκάνη έκτασης 50, 16 τετρ. χλµ. Εξ΄ αυτών τα 18,5 τετρ. χλµ. είναι πεδινή έκταση. Υδρολογικά η λεκάνη τροφοδοσίας αποτελείται από τις λεκάνες των κάτωθι χειµάρρων:
Α) Του Διαβολογέφυρου,
Β) Του Κουµουνδούρου
Γ) Της Κρύφτης
Δ) Του Αγ. Κωνσταντίνου
Ε) Της Ψήφτας.
Ο φυσικός εµπλουτισµός στην υπόψη λεκάνη γίνεται από την κατείσδυση του νερού των χειµάρρων στους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες.
3) Η λεκάνη της Καλλονής που σχηµατίζεται στις εκβολές του Μεγάλου Ρέµατος, από προσχώσεις µικρού βάθους, οι οποίες έχουν σωρευτεί στις εκβολές του ποταµού. Είναι µια επιµήκης λεκάνη που εκτείνεται παράλληλα στην ακτή, µήκους περίπου 2 χλµ και πλάτους 1 χλµ. Η λεκάνη απορροής του Μεγάλου Ρέµατος έχει έκταση περίπου 44,5 τετρ. χλµ.
Στην περιφέρεια της λεκάνης, υπάρχουν αδιαπέρατοι σχηµατισµοί (φλύσχης), µε αποτέλεσµα ο υδροφόρος ορίζοντας να είναι κλειστός από όλες τις πλευρές και να επικοινωνεί µόνον µε την θάλασσα.
Οι διηθήσεις από το Μεγάλο Ρέµα είναι συνάρτηση της ροής του Ποταµού. Η ετήσια απορροή είναι αρκετή για την αναπλήρωση της ποσότητας του νερού που αντλείται ετησίως από τα πηγάδια και τις γεωτρήσεις της περιοχής για την κάλυψη των ετησίων αναγκών σε νερό.
Ακόµη είναι γνωστό ότι η τροφοδοσία του υδροφόρου ορίζοντα από τον ποταµό δεν επηρεάζει την αλατότητα στην παραλιακή ζώνη, και µόνον στο κέντρο της λεκάνης και κατά τους χειµερινούς µήνες µπορεί να παρατηρηθεί µείωση της αλατότητας σε µικρό ποσοστό.
Κατά συνέπεια το νερό του υδροφόρου ορίζοντα της Καλλονής είναι καλής ποιότητας για άρδευση. 4) Η λεκάνη της Δρυόπης ¬Άνω Φαναρίου. Στην υπόψη περιοχή κατοικούν 1707 µόνιµοι κάτοικοι σύµφωνα µε την απογραφή του 2001.
Συγκροτείται από ασβεστόλιθους που συναντώνται στις υψηλότερες περιοχές του Ασπροβουνίου και Μεγαλοβουνίου και οι οποίοι είναι επωθηµένοι πάνω στην οφιολιθική σειρά, από οφιόλιθους, ραδιολαρίτες και σχιστοκερατόλιθους.
Εξαιτίας της γεωλογικής αυτής δοµής, η επαφή ασβεστολίθων – οφιολίθων είναι σε µεγάλο υψόµετρο µε κλίση προς την θάλασσα, µε αποτέλεσµα να µην αποθηκεύεται νερό στον καρστικό υδροφόρο ορίζοντα, αλλά να εκφορτίζεται στην θάλασσα.
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση των δύο παραπάνω λεκανών είναι 23.014 στρέµµατα. Εξ΄ αυτών τα 6.270 στρέµµατα είναι αρδευόµενα.
5) Η λεκάνη του Καρατζά βρίσκεται ανατολικά του Ορθολιθίου και καταλαµβάνει την περιοχή που βρίσκεται προς τα δυτικά έως την Τραχειά. και Βοθίκιον. Οι µόνιµοι κάτοικοι του Καρατζά ανέρχονται σε 401 (απογραφή 2001).
Η συνολική καλλιεργούµενη έκταση είναι 7575 στρέµµατα, εκ΄ των οποίων αρδεύονται τα 1210 στρέµµατα.
Η περιοχή καλύπτεται από οφιόλιθους και ραδιολαρίτες. Από τις πραγµατοποιηθείσες διασκοπήσεις προέκυψε ότι υπάρχει ασβεστολιθικό υπόβαθρο σε βάθος 90 – 145 µέτρα, µε κλίση προς τα ανατολικά. Μεταξύ των τριαδικών και ανωκρητιδικών ασβεστολίθων παρεµβάλλεται τεκτονικώς ένα στρώµα οφιολίθων και σχιστοκερατολιθικής διάπλασης. Οι ασβεστόλιθοι που βρίσκονται κάτω από τους οφιολίθους έχουν υδρογεωλογικό ενδιαφέρον.
6) Η Λεκάνη του ρέµατος Μπινιάρα. Περιλαµβάνει τις νότιες υπώρειες του όρους Αδέρες και είναι δηµιούργηµα σταδιακών καταβυθίσεων λόγω συστήµατος ρηγµάτωσης µε γενική διεύθυνση Β¬Ν και Α¬Δ. Παρά την κάλυψη των ανθρακικών πετρωµάτων από τις φλυσχικές αποθέσεις, το ανάγλυφο των ανατολικών πρανών παραµένει απότοµο λόγω της έντονης ρηγµάτωσης.
Γεωλογικά η ευρύτερη περιοχή δοµείται από φλυσχικούς Νεογενείς σχηµατισµούς καθώς και από Προνεογενείς σχηµατισµούς οι οποίοι αποτελούνται από τους Μεσοζωικούς ασβεστολίθους και την µικτή ηφαιστειακή σειρά του Ιουρασικού.
Η Τεκτονική της περιοχής χαρακτηρίζεται από την έντονη ρηγµάτωση. Διαρρήξεις που είχαν γενική διεύθυνση Β¬Ν και Α¬Δ προκάλεσαν βαθµιδωτή καταβύθιση της περιοχής προς Ν. µε αποτέλεσµα την δηµιουργία απότοµου αναγλύφου. Οι νεότερες ορογενετικές και ηπειρογενετικές κινήσεις που έλαβαν χώρα κατά το τριτογενές και τεταρτογενές, είναι αυτές που διαµόρφωσαν την σηµερινή τελική µορφολογική εικόνα και έδωσαν τον οριστικό µορφογενετικό τύπο της περιοχής.
Από τα ανωτέρω εκτεθέντα προκύπτουν τα κάτωθι συµπεράσµατα:
Α) Στην περιοχή της λεκάνης της Καλλονής δεν υφίσταται πρόβληµα τόσο για την ποσότητα όσον και για την ποιότητα των υπόγειων υδροφόρων. Το νερό του συγκεκριµένου υδροφορέα είναι καλής ποιότητας, και επαρκές για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της περιοχής.
Β) Στην περιοχή της λεκάνης του Γαλατά η µεγάλη αύξηση του αριθµού των υδροληψιών και των αντλούµενων ποσοτήτων νερού, είχε σαν συνέπεια την διείσδυση του θαλασσινού νερού µέσα στον παράκτιο υδροφόρο ορίζοντα µε αποτέλεσµα την υφαλµύρυνση αυτού, φαινόµενο το οποίο σήµερα βρίσκεται σε ύφεση.
Γ) Στην περιοχή της λεκάνης της Τροιζήνας από τα στοιχεία των γενοµένων µελετών προκύπτει ότι η ποσότητα του νερού που αντλείται και η ποσότητα νερού που χάνεται καθότι απορρέει στην θάλασσα, αθροιστικά, είναι µεγαλύτερη από την συνολική ποσότητα νερού που εισρέει στην υπόψη λεκάνη. Αποτέλεσµα αυτού είναι η ποσοτική και ποιοτική υποβάθµιση των υπόγειων υδροφόρων της περιοχής, λόγω ελλειµµατικού υδατικού ισοζυγίου.
Λύση στο εν΄ λόγω πρόβληµα µπορεί να αποτελέσει ο Τεχνητός εµπλουτισµός των υπόγειων υδροφορέων της περιοχής αυτής.
Όπως προαναφέραµε φυσικός εµπλουτισµός γίνεται από την κατείσδυση του νερού των απορρεόντων χειµάρρων (Διαβολογέφυρου, Κουµουνδούρου, Κρύφτης, Αγ. Κωνσταντίνου, Ψήφτας), κατά την διάρκεια που το νερό αυτό διασχίζει τµήµα της πεδιάδας µέχρι να καταλήξει στην θάλασσα. Στις περιπτώσεις όµως πληµµυρικών φαινοµένων, µεγάλη ποσότητα νερού καταλήγει στην θάλασσα χωρίς να προλαβαίνει να κατεισδύει, και χάνεται ανεκµετάλλευτο.
Έτσι καθίσταται αυτονόητη η αξία του τεχνητού εµπλουτισµού που προαναφέραµε δεδοµένου ότι :
Αντιµετωπίζεται η εξάντληση του υπόγειου υδροφορέα που προκαλείται από την εντατική εκµετάλλευσή του.
Δηµιουργούνται υπόγεια υδατικά αποθέµατα κατά τις βροχερές περιόδους, που θα αξιοποιηθούν σε περιόδους λειψυδρίας.
Αντιµετωπίζεται το φαινόµενο της υφαλµύρωσης του υδροφόρου ορίζοντα της περιοχής.
Παρεµποδίζεται πιθανή καθίζηση των εδαφών, η οποία είναι δυνατόν να προκληθεί από την υπεράντληση των υπόγειων υδροφόρων.
Αποφυγή πληµµυρικών φαινοµένων.
Αξιοποιούνται οι χειµερινές απορροές οι οποίες καταλήγουν στην θάλασσα καθότι δεν προλαβαίνουν να κατεισδύσουν.
Για την υπόψη λεκάνη προτείνουµε επίσης τον τεχνητό εµπλουτισµό της µε εισαγόµενα στην περιοχή επιφανειακά νερά από την περιοχή του Μεγάλου Ρέµατος, θέση η οποία προσφέρεται τεχνικά για κατασκευή µεγάλου φράγµατος συγκέντρωσης νερού, µε απώτερο σκοπό την µεταφορά του µε δίκτυο κατάλληλων αγωγών στην λεκάνη της Τροιζήνας.
Συγκεκριµένα, το νερό που θα συγκεντρώνεται στο υπόψη φράγµα, θα διοχετεύεται µε αγωγούς σε λεκάνες κατείσδυσης που ήδη έχουν διαµορφωθεί, µε την κατασκευή µικρών φραγµάτων ανάσχεσης που έχουν κατασκευαστεί στους υπάρχοντες χειµάρρους, για την επίτευξη του εµπλουτισµού που προείπαµε.
Λαµβάνοντας υπόψη την γεωλογία της περιοχής της Τροιζήνας, επιλέγουµε ως κατάλληλη µέθοδο για τον εµπλουτισµό της αυτήν µε λεκάνες κατείσδυσης. Για τον λόγο αυτό όπως και στο παρελθόν, προτείνουµε ως λύση την κατασκευή και άλλων µικρών ανασχετικών φραγµάτων κατά µήκος των διερχόµενων χειµάρρων για την δηµιουργία και άλλων λεκανών κατείσδυσης που θα συντελέσουν στην αύξηση της ποσότητας του υπόγειου νερού.
ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Όπως αποτυπώνεται στον συνηµµένο χάρτη, από τον οποίο φαίνεται ότι το µέτωπο της υφαλµύρωσης επεκτείνεται :
-Από Βλαχέικα - Τσελεβίνια µέχρι τον Γαλατά επεκτείνεται έως 300 µέτρα από την ακτογραµµή.
-Από Γαλατά έως το ακρωτήριο του Βιδίου από 200 έως 1000 µέτρα από την ακτογραµµή.
-Από το Βίδι έως την περιοχή του Αγίου Κωνσταντίνου από 200 έως 300 µέτρα.
-Από Άγιο Κωνσταντίνο έως την Ψήφτα, από 100 έως 500 µέτρα και από Ψήφτα έως Καλλονή από 100 έως 1000 µέτρα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Ανόρυξη νέων υδρευτικών γεωτρήσεων στον ορεινό όγκο της οροσειράς των Αδέρων και κατάργηση όλων των υδρευτικών γεωτρήσεων που λειτουργούν στον κάµπο της Τροιζήνας (Δ.Δ. Τροιζήνας, Άνω Φαναρίου - Κάτω Φαναρίου, Γαλατά), το νερό των οποίων είναι επιβαρυµένο µε νιτρικά και νιτρώδη άλατα, έχει υψηλή αγωγιµότητα. (Παρόλα αυτά εξακολουθούν να υδρεύονται από αυτό οι κάτοικοι των Δήµων Πόρου Τροιζήνας και Μεθάνων).
Δηµιουργία δύο δεξαµενών συγκέντρωσης υδρευτικού νερού στον ορεινό όγκο των Αδέρων πλησίον των υπό ανόρυξη υδρευτικών γεωτρήσεων, διασύνδεση όλων των υδρευτικών δικτύων που λειτουργούν αυτή την στιγµή προς ύδρευση όλων των Δηµοτικών διαµερισµάτων της επαρχίας Τροιζηνίας και Μεθάνων, µε ελεύθερη ροή λόγω της εξασφαλισµένης υψοµετρικής διαφοράς. Για να υλοποιηθεί όµως αυτός ο τρόπος ύδρευσης προτείνουµε να δηµιουργηθεί διαδηµοτική Εταιρεία ύδρευσης της επαρχίας Τροιζηνίας και Μεθάνων, µε ευέλικτη νοµική µορφή.
Το συνολικό κόστος για την γεωφυσική έρευνα στην οροσειρά των Αδέρων, την ανόρυξη των υδρευτικών γεωτρήσεων, την εκπόνηση των απαραίτητων περιβαλλοντικών µελετών, την κατασκευή δεξαµενών ύδρευσης και την σύνδεση µε τα δίκτυα ύδρευσης, εκτιµάται προσεγγιστικά σε 2.000.000 €.
2) Να χρησιµοποιηθούν κάποιες από τις Δηµοτικές υδρευτικές γεωτρήσεις του κάµπου που από τα υπάρχοντα στοιχεία προκύπτει ότι είναι πλέον ακατάλληλες για τον σκοπό αυτό (καθότι έχουν αυξηµένα νιτρικά και νιτρώδη και υψηλή αγωγιµότητα), από τους ΤΟΕΒ Λεµονοδάσους και Λεµονοπεριβόλου, για την άρδευση αυτών και παράλληλα να χρησιµοποιηθούν οι έως σήµερα γεωτρήσεις των ΤΟΕΒ για την ύδρευση (αφού προηγουµένως συνδεθούν και µπούν στο πλέγµα της ύδρευσης.), λόγω της καλύτερης ποιότητας νερού που έχουν. Για την υλοποίηση των παραπάνω δύο προτάσεων είναι αναγκαία η έκδοση των σχετικών αδειών που θα είναι χρονοβόρος και όχι εύκολη διαδικασία λόγω του µεγάλου αριθµού των εµπλεκοµένων φορέων ( Δήµοι ΤΟΕΒ Περιφέρεια ), και της ανάγκης συµφωνίας των εν΄ λόγω φορέων.
3) Αλλαγή του τρόπου άρδευσης στους ΤΟΕΒ Λεµονοδάσους Πόρου (650 στρ.) και Λεµονοπεριβόλου Τροιζήνας (1200 στρ.) Ήτοι τοποθέτηση υδροµετρητών και καθιέρωση µεθόδου άρδευσης µε σταγόνες για την αποφυγή της σπατάλης του νερού. Τούτο θα επιτευχθεί υπό την προυπόθεση ότι και τα δύο αρδευτικά δίκτυα θα ανακαινιστούν και θα εκσυγχρονιστούν σε δίκτυα κλειστού τύπου που θα λειτουργούν υπό πίεση. ( Επέκταση του αρδευτικού δικτύου του Λεµονοδάσους και κατασκευή υπό πίεση δικτύου για την Λεµονοπερίβολο.) Η προβλεπόµενη συνολική δαπάνη ανακαίνισης του έργου, εκτιµάται σε 300.000 €.
4) Αποθάρρυνση της απόληψης νερού από την περιοχή της Τροιζήνας για την κάλυψη των υδρευτικών αναγκών της νήσου Ύδρας.
5) Εµπλουτισµός υπογείων υδροφόρων οριζόντων του Δήµου Τροιζήνας από τις απορροές του Διαβολογέφυρου κατά τους χειµερινούς µήνες. Για το σκοπό αυτό θα χρησιµοποιηθούν οι υπάρχουσες δεξαµενές άρδευσης, το υφιστάµενο δίκτυο σωλήνων Φ100 για άρδευση και οι υφιστάµενες µη λειτουργούσες υδροληψίες στις οποίες θα διοχετεύεται ποσότητα του προαναφερόµενου νερού προς επίτευξη του επιζητούµενου εµπλουτισµού. Η προβλεπόµενη δαπάνη της επέµβασης αυτής ανέρχεται σε 100.000 €
6) Δηµιουργία ανασχετικών φραγµάτων εµπλουτισµού υπογείων υδροφόρων οριζόντων στα ρέµατα Κρύφτης και Ψήφτας, συνολικής προβλεπόµενης δαπάνης περίπου 300.000 €, πέραν των ήδη δηµιουργηθέντων και λειτουργουσών ανασχετικών φραγµάτων στα ρέµατα «Φράντζη» και «Κουµουνδούρου» περιοχής Δήµου Τροιζήνας.
7) Δηµιουργία επιποτάµιας δεξαµενής στο «Μεγάλο Ρέµα» χωρητικότητας περί τα 2,5 - 3 εκατοµµύρια κυβ. µ. νερού, το οποίο θα χρησιµοποιηθεί για εµπλουτισµό των υπογείων υδροφόρων οριζόντων, για την άρδευση και λοιπές χρήσεις. Η προεκτιµώµενη δαπάνη κατασκευής του υπόψη φράγµατος ανέρχεται σε 7.000.000 €.
8) Κατασκευή φράγµατος στο ρέµα της Κεχαριτωµένης, ανάντη του ανασχετικού φράγµατος στο ρέµα «Κουµουνδούρου», για συγκέντρωση νερού προς σταδιακό εµπλουτισµό των υπογείων υδροφόρων οριζόντων, την άρδευση της περιοχής και λοιπές χρήσεις νερού κατά περίπτωση. Η συνολική δαπάνη του έργου εκτιµάται σε 4.500.000 €.
9) Κατασκευή ανασχετικών φραγµάτων εµπλουτισµού υπόγειων υδροφόρων στην περιοχή «Τσαρκί» Δήµου Τροιζήνας στα ρέµατα Αµυγδαλιά, Κωσταντινιά , Μπινιάρα, εκτιµώµενης συνολικής δαπάνης περί τα 1.000.000 €.
10) Κατασκευή επιποτάµιας δεξαµενής στο ρέµα «Μπινιάρα» προς άρδευση της ευρύτερης περιοχής και προς ύδρευση της νήσου Ύδρας εκτιµώµενης συνολικής δαπάνης 4.500.000 €
11) Ενθάρρυνση κατασκευής οµβριοδεξαµενών πλησίον των λειτουργούντων θερµοκηπίων και χρήση των οµβρίων υδάτων µετά από ανάδευση µε το νερό των γεωτρήσεων.
12) Προώθηση διαδικασιών σταδιακής µείωσης της ισχύος των ηλεκτροκινητήρων των χρησιµοποιουµένων αντλητικών συγκροτηµάτων, προς µείωση των αντλούµενων ποσοτήτων νερού.
13) Επικράτηση πνεύµατος χρήσης λιγότερης ποσότητας νερού σε περισσότερο χρόνο.
14) Να πιστέψουν οι παραγωγοί ότι «προσέχουµε και προσπαθούµε για να έχουµε».
15) Διευθέτηση του ρέµατος «Κουµουνδούρου» σε σηµείο πλησίον της εκβολής του, µε σκοπό την προστασία των παρακείµενων περιοχών από την όξυνση του φαινοµένου της υφαλµύρωσης που παρατηρείται λόγω της διείσδυσης του θαλασσινού νερού.
Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία από την Περιφέρεια Αττικής, για την υλοποίηση της κατασκευής εξωποτάµιας λιµνοδεξαµενής στην περιοχή Δ.Δ Καρατζά του Δήµου Τροιζήνας, προς κάλυψη αρδευτικών και υδρευτικών αναγκών της περιοχής.
6 Ιουν 2008
Η βαμβακίαση στα Πεύκα - Μarchallina hellenica
Το Marchalina hellenica είναι ένα έντομο το οποίο ανήκει στην οικογένεια των γνωστών κοκκοειδών. Ζει στα πευκοδάση της χώρας και συγκεκριμένα στα κλαδιά κ τον κορμό,των δένδρων. Αναφέρεται να υπαρχει στη χώρα μας τους τελευταίους 2 αιώνες ενώ ολοκληρώνει τον κύκλο του αποκλειστικά σε είδη του γένους pinus (πεύκο).
Το έντομο αυτό τρέφεται από τους χυμούς του δέντρου τους οποίους απομυζεί με το μακρύ σαν στιλέτο στόμα του. Για να προφυλαχθεί από τα έντονα καιρικά φαινόμενα και τους εχθρούς παράγει από τους πόρους του σώματος του βαμβακάδα κηρώδους σύστασης. Εξού και η ονομασία βαμβακίαση.To έντομο αφήνει τα αυγά προφυλαγμένα σε σάκο σε μεγάλο πλήθος 200-400 αυγά ανά θέση. Οι εκκολάψεις των νεαρών προνυμφών αρχίζουν στα τέλη Μαΐου και αρχές Ιουνίου (αναλόγως περιοχής) και κατευθύνονται σε νεαρούς τρυφερούς βλαστούς των δέντρων, καλύπτοντας όλη την κόμη.
Αιτία των συμπτωμάτων είναι ο τρόπος διατροφής του M.hellenica. Με τα στοματικά του μόρια το έντομο κάνει νύγματα στους φυτικούς ιστούς, όπου ο τροφικός του σωλήνας φτάνει ορισμένες φορές να ξεπερνάει σε βάθος το κάμβιο του πεύκου. Εκεί το M.hellenica επιχειρεί την αναρρόφηση των χυμών εκχέοντας σίελο με πιθανές τοξικές ιδιότητες. Οι ουσίες αυτές έχει διαπιστωθεί ότι έχουν αρνητική επίδραση στους φυτικούς ιστούς του πεύκου. Ιστολογικές τομές που έγιναν σε προσβεβλημένα κλαδιά έδειξαν αλλοιώσεις στα κύτταρα του πεύκου.
H καταπολέμηση του εντόμου είναι μία από τις δυσκολότερες περιπτώσεις στην σύγχρονη φυτοπροστασία. Ορισμένα χαρακτηριστικά του εντόμου όπως η αναπαραγωγή με παρθενογένεση, ο τρόπος διατροφής του, η παρουσία του πεύκου σε περιοχές του αστικού και περιαστικου περιβάλλοντος, καθιστούν αναγκαία μία σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του εντόμου.
To πιλοτικό πρόγραμμα του 2005 που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανέδειξε την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του Μ hellenica με το εντομοκτόνο Admiral. Φέτος το Admiral πήρε οριστική έγκριση μαζί με μια σειρά σκευασμάτων τα οποία διακρίνονται για την χαμηλή τους τοξικότητα, την μικρή υπολειμματική τους δράση, το σεβασμό των ωφέλιμων εντόμων, καθώς και τον σεβασμό προς το περιβάλλον και τα θερμόαιμα.
Το Admiral ανήκει στην ομάδα εντομοκτόνων που καλούνται ρυθμιστές ανάπτυξης των εντόμων. Αποτελεί επίτευγμα πολυετούς έρευνας των εργαστηρίων της Sumitomo η οποία δημιούργησε αυτό το μόριο με σεβασμό προς το περιβάλλον, όταν εφαρμοστεί στις προνύμφες της βαμβακάδας προκαλεί διαταραχή της ορμονικής ισορροπίας με αποτέλεσμα τα έντομα να μην μπορούν να ολοκληρώσουν το βιολογικό τους κύκλο δηλαδή να γίνουν νύμφες και ακολούθως ακμαία, ο τρόπος δράσης του, είναι εντελώς διαφορετικός από των κλασσικών εντομοκτόνων (οργανοφωσφορικά, πυρεθρίνες, καρβαμιδικά) που δρουν στο νευρικό σύστημα, διαθέτει εξειδικευμένη δράση σε Κοκκοειδή και Αλευρώδεις ενώ δεν είναι επικίνδυνο για μεγάλο αριθμό ωφέλιμων παρασιτικών αρπακτικών εντόμων και ακάρεων.
Το έντομο αυτό τρέφεται από τους χυμούς του δέντρου τους οποίους απομυζεί με το μακρύ σαν στιλέτο στόμα του. Για να προφυλαχθεί από τα έντονα καιρικά φαινόμενα και τους εχθρούς παράγει από τους πόρους του σώματος του βαμβακάδα κηρώδους σύστασης. Εξού και η ονομασία βαμβακίαση.To έντομο αφήνει τα αυγά προφυλαγμένα σε σάκο σε μεγάλο πλήθος 200-400 αυγά ανά θέση. Οι εκκολάψεις των νεαρών προνυμφών αρχίζουν στα τέλη Μαΐου και αρχές Ιουνίου (αναλόγως περιοχής) και κατευθύνονται σε νεαρούς τρυφερούς βλαστούς των δέντρων, καλύπτοντας όλη την κόμη.
Αιτία των συμπτωμάτων είναι ο τρόπος διατροφής του M.hellenica. Με τα στοματικά του μόρια το έντομο κάνει νύγματα στους φυτικούς ιστούς, όπου ο τροφικός του σωλήνας φτάνει ορισμένες φορές να ξεπερνάει σε βάθος το κάμβιο του πεύκου. Εκεί το M.hellenica επιχειρεί την αναρρόφηση των χυμών εκχέοντας σίελο με πιθανές τοξικές ιδιότητες. Οι ουσίες αυτές έχει διαπιστωθεί ότι έχουν αρνητική επίδραση στους φυτικούς ιστούς του πεύκου. Ιστολογικές τομές που έγιναν σε προσβεβλημένα κλαδιά έδειξαν αλλοιώσεις στα κύτταρα του πεύκου.
H καταπολέμηση του εντόμου είναι μία από τις δυσκολότερες περιπτώσεις στην σύγχρονη φυτοπροστασία. Ορισμένα χαρακτηριστικά του εντόμου όπως η αναπαραγωγή με παρθενογένεση, ο τρόπος διατροφής του, η παρουσία του πεύκου σε περιοχές του αστικού και περιαστικου περιβάλλοντος, καθιστούν αναγκαία μία σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του εντόμου.
To πιλοτικό πρόγραμμα του 2005 που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ανέδειξε την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του Μ hellenica με το εντομοκτόνο Admiral. Φέτος το Admiral πήρε οριστική έγκριση μαζί με μια σειρά σκευασμάτων τα οποία διακρίνονται για την χαμηλή τους τοξικότητα, την μικρή υπολειμματική τους δράση, το σεβασμό των ωφέλιμων εντόμων, καθώς και τον σεβασμό προς το περιβάλλον και τα θερμόαιμα.
Το Admiral ανήκει στην ομάδα εντομοκτόνων που καλούνται ρυθμιστές ανάπτυξης των εντόμων. Αποτελεί επίτευγμα πολυετούς έρευνας των εργαστηρίων της Sumitomo η οποία δημιούργησε αυτό το μόριο με σεβασμό προς το περιβάλλον, όταν εφαρμοστεί στις προνύμφες της βαμβακάδας προκαλεί διαταραχή της ορμονικής ισορροπίας με αποτέλεσμα τα έντομα να μην μπορούν να ολοκληρώσουν το βιολογικό τους κύκλο δηλαδή να γίνουν νύμφες και ακολούθως ακμαία, ο τρόπος δράσης του, είναι εντελώς διαφορετικός από των κλασσικών εντομοκτόνων (οργανοφωσφορικά, πυρεθρίνες, καρβαμιδικά) που δρουν στο νευρικό σύστημα, διαθέτει εξειδικευμένη δράση σε Κοκκοειδή και Αλευρώδεις ενώ δεν είναι επικίνδυνο για μεγάλο αριθμό ωφέλιμων παρασιτικών αρπακτικών εντόμων και ακάρεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)